Kulturë 5 gjëra që nuk i dini për John Belushin: Blues Brothers, kokaina...

5 gjëra që nuk i dini për John Belushin: Blues Brothers, kokaina dhe fundi tragjik

Alessandro Beretta – Corriere

Më 5 mars bëhen 40 vjet nga vdekja e aktorit John Belushi, i lindur më 24 janar 1949 në Çikago, me origjinë shqiptare. Dhe gati katër dekada pas vdekjes së tij, ai mbeti aty, në zemrat e spektatorëve, me filmin e tij të parë “Animal House”, apo me komedinë “The Blues Brothers” me situata të çmendura dhe qesharake, ku miqësia është baza e gjithçkaje.

Belushi vdiq nga një mbidozë më 5 mars 1982, në moshën 33-vjeçare, në fillimet e një karriere që i ngjante një slite, mes fitimeve të mëdha dhe zhgënjimit që i dha publikut me ikjen e tij.

Aktor, gjeni i komikes, këngëtar: Belushi kishte shumë talente dhe vetëm në një dekadë të karrierës i demonstroi të gjitha. Interpretimet e tij në “Animal House” dhe “The Blues Brothers” e bënë të famshëm në të gjithë botë. Belushi tregonte me krenari kudo se kishte gjak shqiptar. Ai ishte 33 vjeç, i ri, por la gjurmë. 22 vjet pas vdekjes, ylli me emrin “John Belushi” u vendos në Bulevardin e Famës në Hollivud. Ai është edhe i vetmi shqiptar që ka një yll në këtë Bulevard.

 “Saturday Night Live”, një palestër për humoristët

Belushi ishte një yll i humorit në Amerikë, por kur u nda nga jeta, shpejt u bë një ikonë botërore popi. Fama e tij lindi fillimisht në televizion, në “Saturday Night Live”, një program satirik i “NBC” i lindur nga një revistë e famshme satirike dhe trajnimi, edhe sot, i shumë talenteve komike si Chevy Chase, Steve Martin, Bill Murray. Belushi, pas kolegjit, bëri disa shfaqje, hodhi hapat e tij të parë atje, që nga episodi i parë më 11 tetor 1975, mes maskave të paharrueshme: nga Futaba, samuraj gjithmonë gati deri te harakiri që flet një japonishte të shpikur, deri tek ajo e shfrenuar dhe ironike, imitim i rebelëve të rock-ut si Joe Cocker me të cilin, për më tepër, performoi në skenën e programit.

Jake dhe Elwood, komedianë dhe epikë

Nëse personazhi i John “Bluto” Blutarsky, e nxori Belushin në ekranin e madh në “Animal House” të John Landis (1978), pastaj me “The Blues Brothers” (1980), nga i njëjti regjisor, dhe nga ky film vjen shenjtërimi Grupi, me Belushin në vokal dhe Dan Aykroyd debutoi në “Saturday Night Live” më 22 Prill 1978 dhe prodhoi një album hit. Më pas lindi ideja e filmit, të shkruar nga Aykroyd dhe Landis, i cili pavarësisht kostove të mëdha dhe të papritura – 30 milionë dollarë – fitoi 115. Jake-Belushi dhe Elwood-Aykroyd ishin komikë, aq edhe epikë: tre cilësime që ishin një bast, duke fituar, duke menduar së bashku.

Dy aktorët kishin kohë që ishin miq, ndanin dhomën ku shkruanin për “Saturday Night Live” dhe Aykroyd ishte shpesh autori i skeçeve të Belushit. Së bashku ata luajtën gjithashtu në filmin e Steven Spielberg “1941 – Alarm në Hollywood” (1979). Për t’i bashkuar, përveç punës, përdorimi i shfrenuar i kokainës dhe jo vetëm, shpesh në shoqërinë e të dashurës së Aykroyd: Carrie Fisher, e cila shfaqet në “The Blues Brothers” dhe ishte tashmë për të gjithë, që nga viti 1977, Princesha Leila e “Star Wars”.

Filmat e fundit, shumë drogë

Belushi u përpoq në vitin e fundit të jetës së tij të gjente role komedi më pak të vrullshme dhe komike në ekranin e madh, por rezultatet – edhe pse pjesërisht të rivlerësuara nga kulti për aktorin – ishin modeste, në filma si “Continental Divide” (1981) i Michael Apted dhe “The Neighbors” (1981) nga John G. Avildsen.

Ai kërkonte një pikë kthese në imazhin publik, por në jetën e tij private droga kishte pushtuar gjithçka. Që nga viti 1973 Belushi ka përdorur kokainë, madje edhe në xhirime. Nëse në fillim ishte i gjithë produksioni që e dinte se Belushi duhet të merrte drogë herë pas here për t’u qetësuar, në mënyrë paradoksale, vitet e fundit duhej ta monitoronin me shumë truproja për të larguar ata që shtynin drejt drogës. Megjithatë, Belushi gjeti mënyra për të marrë drogë dhe shpesh provonte të reja. Kalimi te heroina në fund, ishte shkatërrues. Ishte Bob Woodward, gazetari i famshëm që zbuloi skandalin e Watergate me Carl Berstein, i cili mendoi për ta rrëfyer këtë, madje në një mënyrë të pamëshirshme në biografinë e tij “Kush prek, vdes”.

Vdekja dhe një funeral blues

Natën e 4 marsit 1982, John Belushi shkoi në një festë, duke takuar gjithashtu Robert De Niron dhe Robin Williams, në Chateau Marmont në Hollywood, hoteli i famshëm i stilit të vjetër europian që është streha e shumë yjeve. Nga ana tjetër, ai po qëndronte aty, në shtëpinë e njëkatëshe numër 3, dhe pasi kishte bërë një festë me këngëtaren Cathy Evelyn Smith, kjo e fundit gaboi përmasat në një dozë speedball – një përzierje heroine dhe kokaine – dhe e ka tepruar. Më 5 mars, Belushi nuk u zgjua më: ai kishte vdekur.

Në funeralin, në të cilin parakaluan shumë miq dhe gruaja e tij, ishte Dan Aykroyd ai që i bëri atij homazhin e fundit. Ai u shfaq i veshur si motorist dhe këndoi një këngë për të: këngën e sërfit “The 2000 Pound Bee” nga Ventures. Kishte një pakt mes dy miqve: me vdekjen e njërit prej të dyve, tjetri do ta bënte atë të dëgjonte atë këngë në ceremoni.