Extra A është lumturia një çështje gjenetike?

A është lumturia një çështje gjenetike?

Lumturia është emocioni më i shumanshëm, një gjendje shpirtërore pozitive që përjetojnë ata që besojnë se të gjitha dëshirat e tyre janë të realizueshme, shkruhet në gazetën italiane ”Il Giornale”.

Termi rrjedh nga latinishtja “felicitas” ku rrënja “fe” do të thotë prosperitet, bollëk dhe pasuri.

Që nga fillimi, njeriu gjithmonë ka kërkuar këtë gjendje të mirëqenies, e cila është absolutisht e ndryshueshme për secilin individ.

Ka nga ata që e lidhin atë, për shembull, me një ndjenjë të qetësisë fizike dhe mendore.

Për të tjerët, megjithatë, të jesh i lumtur do të thotë të përballesh me jetën me optimizëm, të vetëdijshëm se mjafton një çikë pozitivitet për të hequr pengesat e përditshme.

Tema e lumturisë gjithmonë i ka magjepsur shkrimtarët, poetët, filozofët: shumë studiues janë përpjekur ta thellojnë atë, duke u përqëndruar si në përbërësin emocional, ashtu edhe në aspektet njohëse dhe reflektuese.

Psikologu anglez Michael Argyle beson se ky emocion përfaqësohej nga një ndjenjë e përgjithshme e përmbushjes së përgjithshme që mund të prishet për sa i përket kënaqësisë në fusha të veçanta, për shembull vetërealizimin, marrëdhëniet shoqërore, shëndetin dhe punën.

Psikologët D’Urso dhe Trentin, me hulumtimin e tyre, në vend të kësaj donin të theksonin se lumturia lidhet gjithashtu me numrin dhe intensitetin e emocioneve pozitive që përjeton subjekti.

Për më tepër, si një proces emocional i papritur dhe mjaft i fortë, do të ishte më e përshtatshme ta përkufizonim atë si “gëzim”, ose emocion që ndjek përmbushjen e një nevoje ose përmbushjen e një dëshire të shoqëruar nga një sasi e caktuar befasie dhe aktivizimi.

Por, shtrohet pyetja: Lumturia është një gjë që e trashëgojmë nga paraardhësit tanë?

Shkencëtarët nga Universiteti i Vrijes në Holandë kanë spekuluar se shkalla e perceptuar e lumturisë dhe qetësisë mund të varet nga përbërja gjenetike, megjithëse është pothuajse e pamundur të ndryshosh manifestimet gjenetike për të përmirësuar këto aspekte.

Sipas Meike Bartels e cila koordinoi studimin e botuar në revistën ”Nature Genetics’, gjenet dhe emocionet duket se janë të lidhura ngushtë.

Në fakt, rezultatet zbuluan variante të ndryshme trashëgimore për përmbushjen dhe pozicione të ndryshme të gjenomit njerëzor që mund të shpjegojnë nivelet e ndryshme të veprimeve neurotike.

Studimi i kryer në rreth 300 000 individë që i nënshtrohen hetimeve gjenomike dhe matjeve të shkallës së kënaqësisë dhe mirëqenies, ka zbuluar 20 rajone të lidhura me kënaqësinë e lidhur me gjenomin.

Sidoqoftë, duhet të merren parasysh ndikimet mjedisore që ndikojnë drejtpërdrejt në mënyrën se si gjenet paraqiten.

Por, mbi të gjitha, është mirë të dimë se mungesa e kromozomeve të caktuara nuk përkthehet në asnjë mënyrë në pamundësinë e përjetimit të ndjenjave pozitive dhe, për këtë arsye, të të qenit i lumtur.