Auron Tare ka treguar vlerën e veshjes kombëtare shqiptare.
Në një status në facebook, Tare se fustanella shqiptare e veshur nga shumë udhëheqës të revolucionit grek (shumë prej tyre të krishterë shqiptarë) u bë një rezistencë simbol dhe krenari e luftëtarëve që luftuan dhe fituan pavarësinë nga Osmanët.
Postimi i plotë i Tares:
Veshja Kombëtare Shqiptare, e përshkruar nga një artist dhe poet si Lord Bajroni “si një nga më piktoresket në botë” dhe e vlerësuar nga shumë udhëtarë të periudhës romantike ka lënë një gjurmë të qëndrueshme në kulturën greke.
Fatkeqësisht shumë shkrimtarë të sotëm besojnë se Fustanella është një veshje Greke kryesisht për shkak të shfaqjes së turizmit në Evzones, rojes kombëtare që parada para Parlamentit.
Megjithëse grekët kanë bërë një punë të shkëlqyer në mbrojtjen e kësaj pjese të veshjes historike, për fat të keq shqiptarët nuk kanë bërë të njëjtën gjë. Gjithnjë e më shumë Fustanella në Shqipëri po humbet elementin e rëndësisë dhe krenarisë së veshjes dikur më spektakolare në Evropë.
Për të kuptuar se sa i rëndësishëm ishte Fustanella dikur për kombin e ri grek, i cili lindi nga revolucioni i 1821, duhet të lexojmë disa nga udhëtarët evropianë që e njihnin mirë këtë rajon si koloneli William Martin Leak dhe shumë të tjerë.
Col Leake shënoi në Mars të 1805, kur udhëtonte në Peloponez, ndërsa takoi një Bej lokal të cilin e gjeti në “një vilë të mjerueshme në Aianni, i rrethuar me ndjekësit e tij me veshje shqiptare, dhe vetë i veshur si një kryetar i të njëjtit popull, në një jelek dhe mantel të mbuluar me dantella ari”. Leake gjithashtu shkroi për veshjen shqiptare gjatë një vizite në Hassan Beu, guvernator i Monemvasia:
“Veshja shqiptare po bëhet çdo ditë më e zakonshme, si në Morea ashtu edhe në pjesën tjetër të Greqisë; në këtë të fundit nga rritja e madhe e fuqisë shqiptare; në Morea, ndoshta si pasojë e prosperitetit të Ydhra, e cila është një shqiptare kolonisë dhe vendbanimeve të fshatarësisë shqiptare që janë bërë në disa pjesë të Moreas, veçanërisht Argolis, si dhe në provincat fqinje të Atikës dhe të Beotisë.
Veshja është më e lehtë dhe më e menaxhueshme se ajo Turke ose Greke. ishte e zakonshme për Turqit e Greqisë që të veshin fëmijët e tyre si shqiptarë, megjithëse nuk do të ndikonte në dinjitetin dhe paragjykimet e tyre për ta adoptuar vetë. Djali i Hassanit është veshur me një l’Albanoise – vetë si galionji, ose detar turk ”
Lord Bajroni në Fustanin Shqiptar të cilin e donte dhe e vishte shpesh në ahengjet e tij në Londër
“Shqiptarët me veshjet e tyre (më madhështoret në botë, të përbërë nga një tufë e gjatë e bardhë, mantel i punuar me ar, xhaketë e këmishë dhe jelek i lidhur prej ari kadifeje, pistoleta të montuara në argjend dhe kamë”)
Fustanella shqiptare e veshur nga shumë udhëheqës të revolucionit grek (shumë prej tyre të krishterë shqiptarë) u bë një rezistencë simbol dhe krenari e luftëtarëve që luftuan dhe fituan pavarësinë nga Osmanët.
Kur mbreti Otto krijoi oborrin e tij në Athinë ai u vendos që të kishte një kod veshjeje të përshtatshëm për të gjitha gradat. Ai e admironte shumë fustanellën dhe jelekët dhe xhaketat shoqëruese, një kombinim që ai vendosi si veshja zyrtare e gjykatës në 1835. Pasi Otto u shkarkua në 1863 ai vazhdoi të vishte kostumin e plotë gjatë mërgimit në Mynih, deri në vdekjen e tij në 1867
Shkrimtari dhe diplomati ynë ekscentrik Faik Bej Konica do të vishej në Fustanella gjatë mandatit të tij si Ambasador Shqiptar në Uashington DC gjatë viteve 1930. Pjesa e tij në historinë e Fustanella është një manual për të gjithë ata që duan të dinë për historinë e kësaj veshjeje dhe shoqërimin e saj me shqiptarët.
