Në periferi të Gjermanisë, afër kufirit me Francën dhe rrëzë kodrave të ashtuquajtura Black Forest shtrihet qyteti piktoresk Staufen.
Është i famshëm për kështjellën e tij të vjetër në majë të një kodre plot vreshta. Por nëse ecni nëpër këtë qytet të ëmbël mesjetar me arkitekturë shumëngjyrësh, do të vini re mbishkrime të pazakonta në disa ndërtesa.
Të vendosur në formën e shiritit ngjitës që përpiqet të mbajë çarje në ndërtesa, ata thonë: “Staufen nuk duhet të ndahet”.
Fatkeqësi e ngadaltë
Në vetëm një vit, qyteti u ul dhe pastaj u ngrit përsëri nga 10 deri në 15 centimetra, dhe disa pjesë të qytetit u rritën me 30 centimetra. Kjo shkaktoi dëme në formën e plasaritjes së ndërtesave.
Dëmi mendohet të ketë ndodhur pas një operacioni shpimi një dekadë më parë. Qëllimi ishte sigurimi i ngrohjes gjeotermale për Bashkinë, por kjo krijoi presion të ujërave nëntokësorë dhe një reagim kimik nga i cili u ngrit toka dhe ndërtesat filluan të plasariten.
Edhe pse autoritetet lokale kanë ndërmarrë hapa për të riparuar dëmin, toka vazhdon të rritet në mënyrë të pandalshme, një centimetër në vit. Nga rasti i parë e deri më sot, qyteti ka shkuar në një lartësi prej gjysmë metri.
Nuk do të ishte problem i tillë nëse gjithçka ndodh në sinkron, por pjesë të ndryshme të qytetit lëvizin me hapa të ndryshëm dhe në drejtime të ndryshme, duke çuar në çarje sporadikisht të gjera në ndërtesa.
Mallkimi i Faustit
Një nga këto ndërtesa dhe një hotel i vogël lindi në shekullin e 16-të. Në atë kohë, aty jetoi por dhe vdiq, alkimisti i njohur. Dr. Fausti, i cili shërbeu si një frymëzim për Gëten për Faustin e tij.
Legjenda thotë se në përpjekje për të bërë pasuri që të ndihmonte zotërinë vendas të dilte nga borxhet, ai bëri një reagim të tillë kimik që shkaktoi një shpërthim, njëherësh duke vdekur në vend.
Vendasit e kuptuan këtë si një ndëshkim nëse bën pakt me djallin, madje edhe sot kjo kujtesë qëndron në formën e një murale mbi ndërtesë.
