Duke qenë se numri i besimtarëve në Gjermani po bie me një ritëm të shpejtë, lind pyetja nëse Kisha është e rëndësishme për gjermanët?
Rekomandimi i kancelares gjermane Angela Merkel, e bija e një pastori protestant, tronditi të dy kishat katolike dhe protestante në Gjermani kur, në marrëveshje me udhëheqësit e qeverive rajonale, fillimisht rekomandoi një bllokim të plotë gjatë ditës së Pashkëve.
Duke përfshirë shërbimet e Zotit, një ndalim zyrtar do të ishte një shkelje e rrezikshme e lirisë së fesë të garantuar me kushtetutë, por sigurisht që rekomandohet që meshat të shërbehen vetëm virtualisht, shkruan Deutsche Welle.
Kreu i Kishës Ungjillore në Gjermani, Heinrich Bedford-Strohm, tha vetëm një ditë para deklaratës së kancelares se shumë pastorë kishin bërë gjithçka për t’i mbajtur besimtarët e kishës të sigurt nga virusi: “Stolat janë të ndara larg dhe vëmendja i kushtohet distancës, në vend të ujit të shenjtë ka dezinfektues, pa këngë …Koncepti higjienik i kishave ka rezultuar i suksesshëm”.
Bllokimi i plotë i Pashkëve u tërhoq, por jo për shkak të protestave nga Kishat, por nga përfaqësuesit e industrisë dhe ekonomisë gjermane.
Konkretisht, kishat gjermane janë të zbrazëta, dhe ndikimi i tyre në shoqëri dhe politikë po zvogëlohet.
Kishat në këtë vend ende drejtojnë një mori institucionesh shoqërore si kopshte, shkolla, spitale, shtëpi të moshuarish dhe qendra këshillimi të të gjitha llojeve, por me më pak ndikim.
Arsyeja është sigurisht se ka gjithnjë e më pak besimtarë, për një kohë të gjatë parimi i “tretë-tretë-tretë” ishte i vlefshëm – rreth një e treta e popullsisë janë katolikë dhe protestantë, dhe një e treta nuk është në asnjë kishë.
Ka akoma rreth 14,000 famulli protestante dhe rreth 10,000 famulli katolike në Gjermani, megjithëse shumica luftojnë për të gjetur priftërinj, besimtarë dhe madje edhe para.
Paraja është vetëm një arsye dytësore pse gjermanët po i kthejnë shpinën Kishës në masë.
Vala më e madhe e braktisjes së Kishës ndodhi për shkak të numrit të madh të skandaleve që kishin të bënin me abuzimin seksual ndaj të miturve.
Këto skandale ende nuk kanë marrë fund, siç e shohim tani në Këln, ku Kardinali Woelki botoi raporte abuzimesh në të kaluarën e afërt dhe dërgoi një numër zyrtarësh nga kryepeshkopata “me pushime” vetëm pas presionit të madh nga besimtarët.
Por edhe kjo ndodhi vetëm pasi edhe pastorët e tij botuan një letër të hapur duke thënë se ata nuk ishin më në gjendje t’u shpjegonin besimtarëve pse kardinali nuk donte të thoshte të vërtetën dhe të ndëshkonte autorët e krimit.
Problemi më i madh i Kishës në Gjermani është që brezat për të cilët Kisha ka qenë përcaktuese e jetës personale dhe shoqërore ngadalë po vdesin dhe brezat e rinj thjesht nuk e kuptojnë se çfarë duhet të presin nga Kisha.
