Presidenti Xi Jinping hapi Kongresin XX Kombëtar të Partisë Komuniste, i cili duhet t’i japë atij një mandat të tretë të paprecedentë në krye të partisë. Ai mbrojti strategjinë e tij të diskutueshme të zero-Covid, ndërsa nuk përjashtoi edhe përdorimin e forcës për Tajvanin.
“Zero-Covid ishte një “luftë e gjithë njerëzve për të ndaluar përhapjen e virusit”, tha ai. Politika ka shpëtuar jetë, por gjithashtu ka vendosur një taksë ndëshkuese për popullin dhe ekonominë kineze.
Ka një lodhje publike në rritje për bllokimet dhe kufizimet e udhëtimit.
Pekini ka rënë nën masa të rrepta sigurie përpara kongresit, duke shkaktuar zhgënjim në qytet me një protestë të rrallë dhe dramatike publike të enjten duke kritikuar zotin Xi dhe zero Covid.
Xi gjithashtu trajtoi çështjen e Tajvanit, të cilin Kina e pretendon si pjesë të territorit të saj. Tajvani vetëqeverisës e sheh veten të veçantë nga kontinenti.
Ai tha se Pekini “nuk do të premtojë kurrë të heqë dorë nga përdorimi i forcës” dhe se “ribashkimi i plotë i vendit tonë duhet dhe do të realizohet”, çka shkaktoi duartrokitje të vazhdueshme nga delegatët.
Në Hong Kong, Xi tha se Pekini kishte ushtruar kontroll atje, duke e kthyer situatën nga “kaos në qeverisje”. Pekini vendosi një ligj gjithëpërfshirës të sigurisë kombëtare në territor pas demonstratave pro-demokracisë në vitin 2019.
Xi gjithashtu iu referua ndarjeve brenda institucionit politik të Kinës, duke thënë se sundimi i tij kishte “hequr rreziqet serioze të fshehura në parti”.
Që kur arriti në postin e lartë, ai ka mbikëqyrur një goditje të gjerë korrupsioni që shtrihet në nivelet më të larta të partisë. Por kritikët e kanë portretizuar atë si një spastrim politik.
Ai shtoi gjithashtu se Kina do të përshpejtojë ndërtimin e ushtrisë së saj.
Fjalimi, i cili zgjati më pak se dy orë, ishte më i shkurtër se fjalimi i tij në kongresin e fundit në 2017.
Një mandat i tretë si udhëheqës i Partisë Komuniste Kineze (PKK) do t’i hapë rrugën atij për t’u bërë lideri më i fuqishëm që nga Mao Ce Duni.
Rreth 2,300 delegatë janë mbledhur për të zgjedhur drejtuesit e partive dhe për të debatuar politikat kryesore.
