Të enjten e 19 tetorit, ndërsa lufta Izrael-Hamas kishte hyrë në ditën e 12-të, rreth orës 06:30 inteligjenca izraelite telefonoi Mahmoud Shaheen, duke e paralajmëruar për bombardimet në zonën ku ai jetonte.
BBC sjell rrëfimin e dentistit Mahmoud Shaheen për agimin e asaj dite, kur ai kishte në dorë shpëtimin e jetës së qindra njerëzve.
Atë mëngjes ai ndodhej në banesën e tij të katit të tretë, me tre dhoma gjumi në al-Zahra, një zonë në veri të Rripit të Gazës, e cila deri në atë kohë kishte qenë kryesisht e paprekur nga sulmet ajrore.
Mahmoud Shaheen kishte dëgjuar një zhurmë që sa vinte dhe rritej jashtë ndërtesës. Njerëzit bërtisnin. “Duhet të ikësh,” bërtiti dikush në rrugë, “sepse ata do të bombardojnë kullat”.
Teksa doli nga ndërtesa e tij dhe kaloi rrugën, duke kërkuar një vend të sigurt, ai mori një telefonatë nga një numër privat.
“Unë po flas me ju nga inteligjenca izraelite,” tha një burrë në linjë, sipas Mahmoud.
Ajo telefonatë do të zgjaste më shumë se një orë dhe do të ishte thirrja më e frikshme e jetës së tij.
“Ne do të bombardojmë tri kulla”.
Zëri iu drejtua Mahmudit me emrin e tij të plotë dhe foli me një arabishte të përsosur.
“Ai më tha se donte të bombardonte tri kulla… dhe më urdhëroi të evakuoja zonën përreth.”
Kulla e Mahmoud nuk ishte drejtpërdrejt nën kërcënim, por ai papritmas ishte përgjegjës për evakuimin e qindra njerëzve. “Kisha në dorë jetën e njerëzve”, thotë ai.
Ai i tha burrit, i cili u identifikua si Abu Khaled, të mos e mbyllte telefonin. Si një dentist 40-vjeçar, Mahmoud thotë se nuk e ka idenë pse u zgjodh për këtë detyrë. Por atë ditë, ai bëri gjithçka që mundi për ta mbajtur komunitetin e tij të sigurt.
I drejtuar nga zërat e të huajve, të cilët dukej se dinin gjithmonë si ta arrinin edhe kur i mbaronte bateria, ai u lut që të ndalonte bombardimi dhe bërtiste që njerëzit të iknin.
Ai udhëhoqi një evakuim masiv të fqinjëve të tij dhe më pas pa lagjen e tij duke shpërthyer para syve të tij.
Gjatë këtij konflikti, ushtria izraelite ka telefonuar ndonjëherë banorët e Gazës për t’i paralajmëruar ata përpara sulmeve ajrore, Mahmoud jep një pasqyrë të një telefonate të tillë në një nivel të paparë detajesh.
Mahmoud nuk mund ta besonte kur burri filloi të fliste, kujton ai. Njerëzit përreth tij paralajmëruan se telefonata mund të jetë e rreme. Që nga fillimi i luftës, mesazhet kishin qarkulluar në grupin e komunitetit në Facebook duke paralajmëruar për thirrje mashtrimi dhe duke ofruar këshilla për identifikimin e urdhrave realë të evakuimit izraelit.
Mahmoud i kërkoi zërit në telefon të lëshonte një e shtënë paralajmëruese për të vërtetuar se kjo ishte e vërtetë. Dhe ndoshta një dron, goditi një nga blloqet e apartamenteve nën kërcënim, thotë ai.
“Unë i kërkova atij që ‘të gjuante një tjetër të shtënë paralajmëruese përpara se të bombardonin’,” thotë Mahmoud. Dhe një tjetër kumboi.
Tani që Mahmoud e dinte se ishte e vërtetë, ai u përpoq të ndalonte, duke i kërkuar burrit të kishte durim. “I thashë: “Mos na tradhto dhe mos bombardo derisa njerëzit janë të evakuohen”.
Burri tha se do t’i jepte kohë Mahmud-it – ai tha se nuk donte që askush të vdiste, kujton dentisti.
Mahmoud u përgjigj se ai nuk donte që dikush të lëndohej. Ai e vazhdoi thirrjen ndërsa nxitoi nëpër lagje, duke u kërkuar njerëzve që të evakuoheshin. Një fqinj kujton se dentisti “thjesht bërtiste”, më pas u bashkuan të tjerët.
Qindra njerëz dolën në rrugë atë mëngjes. Banorët e këtij qyteti zakonisht të qetë bërtisnin dhe vraponin, disa prej tyre kishin veshur pizhamet ose rrobat e lutjes.
Zona, në veri të lumit Wadi Gaza, një pikë që Izraeli ka urdhëruar civilët të lëvizin në jug që në ditët e para të luftës, përbëhej nga blloqe moderne të banesave, si dhe nga dyqane, kafene, universitete, shkolla, dhe parqet. Pikërisht në këto parqe filluan të mblidheshin njerëzit.
Mahmudi nuk mund ta kuptonte pse lagjja e tij ishte bërë shënjestër. “Unë u përpoqa ta ndaloja. E pyeta: “Pse doni të bombardoni?”
Ai tha: “Ka disa gjëra që ne i shohim dhe ju nuk i shihni”. Burri nuk shpjegoi se çfarë donte të thoshte.
“Është një urdhër nga njerëz më të mëdhenj se unë dhe ju, dhe ne kemi një urdhër për të bombarduar,” shtoi zëri, sipas Mahmoud.
Kur zonat përreth ndërtesave u pastruan, burri e informoi Mahmud se bombardimi do të fillonte.
Mahmudin e kapi paniku – po sikur të bombardojnë gabimisht ndërtesën e gabuar? Një avion izraelit qarkulloi lart.
Mahmudi i nguli sytë tre kullave që ngjiteshin me bllokun e tij të apartamenteve. Më pas një prej tyre u bombardua.
“Kjo është kulla që ne duam, qëndroni larg,” tha burri në telefon ndërsa ndërtesa ra, sipas Mahmoud.
Dy blloqet e tjera më pas u shkatërruan. Imazhet e marra në al-Zahra atë mëngjes tregojnë rrënojat në vendin e atyre tre blloqeve të apartamenteve, ndërsa një video tregon banorët që enden të tronditur dhe të hutuar ndërsa shohin pasojat e menjëhershme të goditjeve. Një postim në grupin e komunitetit në Facebook në orën 08:28 me kohën lokale thotë se tre kulla ishin “fshirë plotësisht”.
Kur bombardimi ndaloi, Mahmud kujton zërin që i tha: “Kemi mbaruar… mund të kthehesh”.
Mahmudi nuk e kuptoi atë që sapo kishte parë. Ai kishte jetuar në këtë lagje të Gazës për 15 vjet, duke drejtuar një klinikë të ngarkuar dentare dhe duke rritur fëmijët e tij atje.
Njerëzit kërkuan strehim ose vende ku të iknin. Autoritetet lokale filluan pastrimin e mbeturinave nga rrugët dhe shuarjen e zjarreve në rrënoja.
Por më vonë atë ditë, një tjetër telefonatë nga një numër privat i kërkoi sërish atij evakuimin e banorëve të zonës, pasi shumë ndërtesa do të evakuoheshin. Ai kishte dy orë kohë për të evakuuar njerëzit në 20 blloqe kullash dhe qindra shtëpi.
Mahmoud thotë se ajo që ai dhe fqinjët e tij dëshmuan atë natë “nuk ishte një bombardim i vogël”, por “shkatërrim i plotë i ndërtesave”, pasi blloqet e banimit u rrafshuan një nga një.
“Ishte një natë shumë e vështirë për të gjithë njerëzit e al-Zahra.” Fotot dhe pamjet video të postuara nga banorët e komunitetit tregojnë pasojat e bombardimit të mbrëmjes.
Falë përpjekjeve të Mahmud-it, besohet se asnjë nga fqinjët e tij nuk vdiq atë ditë. Por rrëfimi i tij zbulon panikun dhe ankthin e komunitetit palestinez teksa shikonin shtëpitë e tyre dhe gjithçka që ata duan të shpërthejnë rreth tyre.