Disa nuk do të hiqnin dorë kurrë nga një darkë vetëm para një seriali televiziv, por gjithnjë e më shpesh hasim kërkime shkencore që e lidhin këtë zakon me kushte të tilla si depresioni, obeziteti, diabeti, presioni i lartë i gjakut dhe problemet kardiovaskulare, shkruan focus.it.
Një analizë e ”Oxford Economics” e 8 000 njerëzve sugjeron se ngrënia vetëm është treguesi më i lartë i pakënaqësisë nga të gjithë duke përjashtuar sëmundjet mendore.
Të ngrënit vetëm mund të ndikojë në sasinë e ushqimit të gëlltitur, të na bëjë të zgjedhim pjata shumë të yndyrshme ose shumë kalorike me pretekstin se askush nuk na sheh.
Megjithatë, në të njëjtën kohë, zakonet e të ngrënit janë veçanërisht komplekse për t’u studiuar, sepse ato janë të lidhura me kulturën që i përkasin, kushtet socio-ekonomike të lëndëve të studiuara dhe kohëzgjatjen e studimeve të këtij lloji.
Studimet mbi numrin e darkuesve dhe sasinë e ushqimit të gëlltitur gjithashtu nuk janë në përputhje.
Ndërsa studimet kanë gjetur, nga njëra anë, se meshkujt e rritur që hanë vetëm janë më shpesh mbipeshë ose nënpeshë, të tjerët tregojnë se kur jemi në shoqëri priremi të hamë më shumë.
Për të mos përmendur se lloji i personit me të cilin hamë mund të ndikojë gjithashtu në rezultatin e vaktit tonë.
Në fakt, në periudha të caktuara, darka vetëm mund të jetë rezultat dhe jo shkak i kushteve të këqija shëndetësore për shembull, një person mbipeshë mund të ndihet i turpëruar për të ngrënë në shoqëri, për shkak të sasisë së ushqimit që ata ndjejnë se kanë nevojë.
Në atë moment të jetës, vetmia në tavolinë mund të jetë pasojë e një gjendjeje të vështirë psiko-fizike.
