Në pamje të parë, Deadman’s Island duket si një skenë nga një film horror ose një roman i Stephen King.
Ky ishull, i vendosur në brigjet e Kentit jo shumë larg Londrës, është kthyer në vendpushimin fantazmë të të burgosurve që vdiqën në “anijet e burgut”. Eshtrat e tyre tani po dalin nga balta, duke zbuluar sekretet e errëta të së kaluarës.
Ishulli ndodhet në grykëderdhjen e lumit Swale, përballë Queenborough në ishullin Sheppey. Edhe pse mund të gjendet në hartë, qasja në ishull është e ndaluar. Arsyeja për këtë janë zogjtë e shumtë që folezojnë këtu gjatë sezonit të shumimit, gjë që e bën ishullin të paarritshëm për vizitorët.
Shenjat e vetme të pranisë njerëzore janë arkivole druri dhe skelete të varrosura nën gjashtë këmbë baltë për shekuj. Tani, për shkak të erozionit bregdetar, ato mbetje janë ekspozuar. Sipas raporteve të BBC, ishulli është në pronësi të Natural England dhe u jepet me qira dy individëve privatë.
Ishulli si një vend me interes të veçantë shkencor
Deadman’s Island është regjistruar si një vend me interes të veçantë shkencor dhe i njohur ndërkombëtarisht sipas Konventës Ramsar. Në vitin 2017, ishulli fitoi vëmendjen e publikut kur ekuipazhi i programit Inside Out të BBC-së mori një mundësi të rrallë për të eksploruar këtë pjesë toke të harruar. Prezantuesja e emisionit, Natalie Graham, ndau përvojën e saj me The Sun, duke thënë: “Ajo që pashë atje do të qëndrojë e pashlyeshme me mua përgjithmonë. Është një pamje vërtet e çuditshme. Nuk mendoj se ka ndonjë gjë të tillë askund në botë”.
Regjisori Sam Supple përshkroi përshtypjet e tij: “Është si të jesh në xhirimet e një filmi horror. Duket kaq joreale, sikur skena të ishte krijuar për një film. Ka arkivole të hapura dhe kocka kudo.”
Historia e errët e ishullit
Zona përreth ishullit u quajt në mënyrë ogurzezë “Gjiri i arkivolit” për shkak të pamjes së arkivoleve të hapura dhe mbetjeve njerëzore të shpërndara përgjatë bregut. Folklori lokal, i ushqyer nga atmosfera fantazmë e ishullit, tregon për qentë me sy të kuq gjaku që hëngrën kokat e trupave të varrosur, duke kontribuar në reputacionin e frikshëm të ishullit si “vendi ku jetojnë të vdekurit”.
Megjithatë, historia e vërtetë pas ishullit të vdekur është një histori tragjedie. Në shekujt 18 dhe 19, të burgosurit mbaheshin në “anije burgu”, në burgje lundruese pranë ishujve. Një nga ato anije mbante emrin ogurzi Retribution.
Këta të burgosur, disa të rinj deri në dhjetë të dënuar për krime të vogla si vjedhja e xhepave, ishin të destinuar për t’u dëbuar në Australi, por ata që ishin tepër të sëmurë për të udhëtuar vdiqën në ato anije të ankoruara në ishullin Sheppey, duke vdekur në dhomat e errëta të atyre burgjeve lundruese.
Sfidat e ruajtjes së mbetjeve
Sëmundjet përhapen me shpejtësi në anije, duke çuar në vdekshmëri të lartë. Historiani i ndjerë i detit, Profesor Eric Grove, tha në një dokumentar të BBC: “Shumë krime mbartnin dënimin me vdekje, por si një mënyrë më humane, u vendos që do të ishte mirë të transportoheshin të burgosurit. Nëse ata do të konsideroheshin të papërshtatshëm për të udhëtuar në Australi, do të liheshin në anije”.
Trupat e këtyre shpirtrave fatkeq u varrosën në varre të pashënuara në ishull për të parandaluar përhapjen e sëmundjeve në mesin e popullatës lokale. Tani, në baticë, ishulli zbulon historinë e tij të errët, megjithëse askush nuk e di identitetin e atyre që janë varrosur.
Ekspertët po përballen me sfidën e ruajtjes së mbetjeve në ishullin Deadman për shkak të erozionit të pamëshirshëm që po i fryn kockat, raporton Kent Live. Vetë Supple theksoi: “Ka përmendore për të burgosurit e tjerë që vdiqën në anijet e burgut, si ai në Chatham, Kent, por këta njerëz nuk kanë asgjë”.
