Duket si një përrallë, një histori e denjë për një film vizatimor, lloji i historive që ju thoshin gjyshet për t’ju vënë në gjumë. Dhe në vend të kësaj, ajo që ndodhi ditët e fundit në Vernazza, një qytet i vogël në Cinque Terre në Liguria, është në fakt një realitet, një realitet që nuk është i trilluar, sipas “La Stampa”.
Macja Tigër vëzhgoi varrin e mikut të saj të përjetshëm, maçokut Mussi, për ditë të tëra. Ky i fundit, kohë më parë ishte i sëmurë. Ai jetonte në rrugë, por shpesh, kur ishte në formë, endej gjithandej dhe shkonte në një nga shtigjet e shumta në zonë.
Në veçanti në Shtegun Blu, midis qyteteve Corniglia dhe Vernazza.
Në këtë zonë me pamje nga deti, Mussi kishte takuar dy miq të ngushtë: njeriun Pierpaolo Paradisi, i aftë për ta bindur atë, se ishte koha për të fjetur në një shtrat të ngrohtë dhe të rehatshëm, edhe pse gjithmonë jashtë, dhe Tigrin, një maçok i moshuar 15-vjeçar, i cili ka qenë gjithmonë qiramarrësi i atij vendi të mrekullueshëm.
“E çuditshme, por e vërtetë që dy maçokë shkuan aq mirë”, tha një historian, i cili mblodhi dhe publikoi historinë, megjithatë Mussi e adhuronte Tigrin, ai u fërkua me të sapo e pa. Ata ishin vërtet afër me njëri-tjetrin.
Një miqësi e fortë, e destinuar për të zgjatur për një kohë shumë të gjatë nëse ai nuk do të kishte qenë i sëmurë.
Mussi nuk i pëlqente studimet veterinare, shumë të egra dhe të pavarura. Aq sa doktori duhej të shkonte atje lart për ta vizituar, jo përpara se macja të kapej.
”Ai ishte në ditët e fundit, ne e përkëdhelëm dhe u kujdesem për të si te ishte një mbret”, tha Pierpaolo i prekur.
“Më pas erdhi momenti më i trishtuar, ai i lamtumirës. Me zemër të thyer, e varrosa në kopsht, të fshehur nga miku i tij, Tigri. I hapa një gropë pikërisht në vendin ku i pëlqente të rrinte në diell”, tha ai.
Dhe këtu vjen kthesa tronditëse. Tigri, i cili gjithashtu nuk kishte parë asgjë nga varrimi, praktikisht çdo ditë qëndron pikërisht në atë vend, i shtrirë në diell.
“Nuk jam në gjendje të them nëse ka një gjuhë misterioze përmes së cilës macet komunikojnë apo dëgjojnë, por realiteti është se Tigri qëndron aty, pikërisht aty ku është varrosur Mussi, dhe ai thuajse po pret që shoku i tij të dalë ose, të paktën, t’i dërgojë një sinjal, një mesazh të pranisë së tij. Ai e di se është atje, ai patjetër e ndjen atë”, shtoi ai.
