Francesco Carci – La Repubblica
Edy Reja e bëri përsëri. Tekniku nga Gorizia, 75 vjeç dhe specialist në ngritjen e skuadrave një kat më lart (katër të tilla në karrierë, nga Serie B në Serie A me Brescia, Vicenza, Cagliari dhe Napoli), e ka përsëritur veten me kombëtaren shqiptare, të cilën e drejton që nga prilli 2019 (përvoja e parë, jo me klubet). Ai i udhëhoqi “shqiponjat” drejt Ligës B të Ligës së Kombeve, pas fitores vendimtare të së mërkurës, 3-2 ndaj Bjellorusisë.
Është vepra e njëmbëdhjetë e një trajneri, që nuk është lodhur kurrë së bëri punën e tij. Ai ka qenë në gjendje të përfitojnë sa më shumë, edhe kur “materiali” në dispozicion nuk është i shkëlqyeshëm, ose kur ai është në situata delikate, siç ndodhi shpesh me Napolin dhe Lazio. Pas përvojës së fundit me Atalanta, e cila përfundoi në verën e vitit 2016, dukej se bota e futbollit e kishte harruar atë. T’i përkushtohej diçkaje tjetër as në ëndërr s’e kishte menduar. Kjo nuk mund të ndodhte për dikë që ka trajnuar mbi 30 vite dhe ka ndryshuar më shumë se 20 klube.
Në prill 2019 i vjen oferta nga Shqipëria, e gjendur në vështirësi pas përvojës së shkëlqyeshme 5-vjeçare të Gianni De Biasi, rezultatet e të cilit nuk u përsëritën dot nga pasardhësi i tij, Christian Panucci. Sfida e pranuar nga Reja dhe qëllimi i parë i arritur menjëherë, me kalimin në Ligën B të Ligës së Kombeve. Por më e mira është ende për të ardhur, sikurse e tregon në këtë intervistë, dhënë për “La Repubblica”.
Reja, një tjetër ngjitje më lart. Nuk e harroni kollaj vesin si trajner…
Ne me të vërtetë shkuam përtej pritshmërive. Ishim në vështirësi të mëdha sepse, në mes të Covid dhe dëmtimeve, vetëm 23 nga 36 lojtarë mundëm t’i thërrisnim. Ishte një arritje që vlen dyfish, kush mund ta kishte pritur? Kishim djem që nuk luanin as në nivele të Serie B, të cilët nuk vlerësohen aq shumë nga klubet e tyre. Përkundrazi, në ekipin kombëtar ata treguan shpirt të madh dhe përkushtim. Ne e shfrytëzuam këtë në maksimum.
Ju keni lojtarë që tashmë luajnë në Itali. A është dikush tjetër, megjithatë, më pak i njohur, i gatshëm për hapin e madh?
Problemi i vërtetë është se nuk ka asnjë lojtar të vetëm në Shqipëri, ata luajnë të gjithë në Zvicër, Francë, Holandë etj. Duhet të shkosh për “peshkim” dhe nuk është për të qeshur. Është Broja, i lindur më 2001, i cili luan te Vitesse. Ai është shumë interesant. Unë, gjithashtu, mundësova debutimin e Cepele, një ish-mbrojtës 17-vjeçar i Interit, i cili tani luan në Bundesliga 2 me Hannover. Ne kemi shumë lojtarë të rinj dhe qëllimi është t’i rrisim ata.
Pra, është projekt afatgjatë?
Sapo mbërrita, presidenti më kërkoi që të përgatitem sa më mirë për Kampionatin Europian 2024. Fillimisht, unë qesha dhe u përgjigja se nuk mund ta bëj këtë punë derisa të jem 80 vjeç, por për sa kohë që jam i kthjellët, do ta vazhdoj këtë projekt, që më pëlqen. Tashmë ekziston një shkollë futbolli, ne do të fillojmë kurse për trajnerët shqiptarë, trajnerët atletikë dhe mjekët sportivë. Qëllimi është të zhvillojmë ato talente të rinj, që nuk janë zhvilluar ende. Covid na ka ngadalësuar pak, por e kemi nisur me këmbën e djathtë.
Ndër lojtarët tuaj në ekipin kombëtar shqiptar është Strakosha, të cilin e pamë te Lazio që në moshë shumë të re. Sa e rëndësishme është për të që të ketë Pepe Reina si rival?
Unë mendoj se Thomas do të fitojë shumë nga një portier me përvojë të madhe dhe personalitet si Reina. Mendoj se Lazio e ka marrë atë edhe për këtë. Ai është një lider, që ndiqet nga e gjithë skuadra. Sot ne po kërkojmë portierë që janë gjithashtu të mirë në përdorimin e këmbëve të tyre. Dhe Strakosha është shumë i aftë në këtë aspekt. Vërtet, disa herë e ekzagjeron dhe rrezikon, duke më trembur shumë…
