Solidarizimi për të ndihmuar familjet e prekura nga tërmeti ka qenë mjaft i madh edhe nga Greqia. Në një transmetim prej rreth 3 orësh, kanali “ERT 1’, ka bërë thirrje për të mbledhur sa më shumë para në ndihmë të shqiptarëve, duke vënë në dispozicion numrin e telefonit dhe mënyrën e dhurimit.
I përlotur, gazetari i “ERT 1” ka rrëfyer çastet e tmerrit dhe dhimbjes që kishte përjetuar ndërsa raportonte nga Shqipëria për tragjedinë e rëndë që goditi vendin tonë më 26 nëntor.
Vasili Siamo në një lidhje direkte me kanalin, ka veçuar historinë e familjes Lala në Kënetë të Durrësit, ku pas tërmetit të fuqishëm me magnitudë 6.4 ballë, humbën jetën 8 nga 9 pjesëtarë dhe mbijetoi vetëm një 17-vjeçar.
“Edhe për ne ishte një nga reportazhet më të vështira, sepse deri në minutë të fundit shpresonin që të mos kishte jetë të humbura, e nga gërmadhat forcat e shpëtimit të mund të nxirrnin personat në gjendje të mirë.
Fatkeqësisht kjo ndodhi vetëm në disa familje, e në familje të tjera, siç ishte ajo me mbiemrin Lala, ku 8 nga 9 pjesëtarët e saj u nxorën pa jetë.
Dua të them se ndjenjat në ato momente edhe për ne ishin… një here na vinte buzëqeshja e një herë trishtimi. Ishim në krah të familjarëve që në momentin e parë.
Ishim në komunikim të vazhdueshëm me ekipin grek të shpëtimit, dhe familjarët na pyesnin nëse kishim ndonjë lajm të mirë apo ndonjë të re, dhe nëse ekipi kishte arritur pranë trupave të të dashurve të tyre që ishin të bllokuar nën rrënoja, por nuk mund t’u jepnin shumë informacion edhe pse ekipi na kishte informuar paparakisht për gjendjen e 8 personave që ndodheshin nën ato gërmadha të vilës katër katëshe.
Ata njerëz të këputur, pavarësisht gjithë asaj dhimbjeje, ishin pranë nesh. Nuk kishte aty as grekë e as shqiptarë, por ishim të gjithë një, përjetonim dhimbjen e tyre që në momentet e para.
Dua t’ju them një detaj të veçantë, pavarësisht gjithë asaj të keqeje që kaploi këtë familje, na pyesnin vazhdimisht nëse kishim nevojë të na sillnim ujë apo ushqim, na pyesnin si ishim ne, ndërkohë që nën atë banesë të mallkuar gjendeshin 8 personat e tyre të dashur.
E kuptoni tani gjithë atë dhimbje, trishtim, agoni… Nuk mundeshim tu jepnim kurajo atyre njerëzve, që na shihnin në sy e buzë teksa flisnim me ekipin e kërkim-shpëtimit grek, që të mund të kuptonin diçka nga reagimi jonë.
Mund të ishim dhe ne indiferentë e të mos na interesonte ajo që po ndodhte aty, të ishim të ftohtë sepse reportazhi shumë herë na do të tillë, por pati momente që e kapa veten time të prekur e duke qarë teksa shihja që nxirrnin nga rrënojat fëmijët pa jetë të mbuluar me batanije.
Në ato momente ishte pamundur që të mos mendoja dhe të bëhesha një me dhimbjen e asaj familje, atij babai që humbi 8 persona… nuk kishim fjalë të përshkruanim as në atë reportazh!”
