Rexhep Mirzan, një postier në pension nga qyteti i Edirne në Turqi, ka mbajtur një miqësi të pazakontë e të fortë me një mjellmë që nuk është ndarë prej tij për 37 vjet.
Gjithçka nisi në vitin 1984 kur Mirzan, si një postier në fshatin ku ndante postën, gjeti një mjellmë që ishte plagosur dhe e ndihmoi atë të shërohej, pas së cilës ata u bënë miq të pandashëm.
Mjellma me emrin Garip u soll më pas në shtëpi në Edirne për ta ndihmuar atë të rimëkëmbet dhe të shërohet.
Mirzan vëzhgoi me kujdes mjellmën, krahu i të cilës ishte thyer, por zogu nuk donte të linte postierin pasi u shërua, megjithëse mund të fluturonte pa ndonjë problem.
Që nga ajo kohë, mjellma ka qëndruar në një kafaz pulash në oborrin e këtij ish-postieri dhe nuk është ndarë nga shoku i tij me të cilin qëndron pranë e pranë ndërsa ai punon në kopsht apo pushon. Madje ata shkojnë për një shëtitje në mbrëmje së bashku.
Mirzan tha se gruaja e tij u nda nga jeta shumë vite më parë dhe që nga ajo kohë ai e ka kaluar pjesën më të madhe të kohës me mjellmën.
Ai tregon se Garip është e veçantë në fund të fundit, sepse kurrë nuk e la atë, madje edhe në momente të vështira kur vendi u godit nga përmbytjet.
“Ajo ka qenë këtu që nga viti 1984 dhe nuk më la kurrë. Nëse ajo vdes, unë do ta ndërtoj varrin e saj këtu, por shpresoj se do të jetojmë së bashku për një kohë të gjatë”, tha Mirzan.
Mjellmat janë një gjini zogjsh në rendin e rosave. Puplat e mjellmës janë ose plotësisht të bardha ose janë një përzierje e zezë dhe e bardhë, me variantin e bardhë ndonjëherë që ka maja të krahut të zi. Meshkujt dhe femrat janë gjithmonë shumë të ngjashëm, pa dimorfizëm seksual.
Mjellmat ndryshojnë nga patat në një kuptim më të ngushtë nga një qafë edhe më e gjatë që i lejon ata të kërkojnë në fund të ujërave më të thella dhe madhësinë e trupit që i bën ata shpendët më të mëdhenj të ujit. Hapësira e krahëve të tyre mund të arrijë dy metra dhe mund të peshojnë 15 kilogramë. Në kontrast me krahët, këmbët e tyre janë relativisht të shkurtra, gjë që i bën mjellmat në tokë të veprojnë mjaft të ngathët.
Të dy prindërit kujdesen së bashku për këlyshët. Ata qëndrojnë me ta deri në një vit. Pretendimet për jetëgjatësinë e mjellmave janë shumë të ndryshme. Ato variojnë nga 19 deri në 50 vjet, dhe pjesërisht shumë më gjatë se kaq.
