Azilkërkuesit e refuzuar do të dëbohen në të ardhmen më shpejt dhe në mënyrë me konsekuente. Këtë e vendosi kabineti në Berlin. Në bazë të kësaj, arresti për të siguruar largimin mund të zgjatet në dhjetë ditë, për të penguar që azilkërkuesit e refuzuar t’i shpëtojnë dëbimit.
Është parashikuar edhe një zgjerim i arrestit para dëbimit për të ashtuquajturit rrezikues, të cilët mendohet se mund të kryejnë atentate ose vepra penale të tjera të rënda.
Veç kësaj, të huajt, për të cilët ekziston një interes shumë i madh që të dëbohen. në bazë të projektligjit do të jetë e mundur që të mbikëqyren përmes prangave elektronike në këmbë.
“Ligji për zbatimin më të mirë të detyrimit për largim” parashikon veç kësaj që Zyra Federale për Migrimin dhe Refugjatët (BAMF) të lejohet në të ardhmen të kontrollojë në raste të caktuara celularët e azilkërkuesve, për të sqaruar identitetin e tyre. Ai që jep të dhëna të gabuara për identitetin e tij, duhet të presë kufizime për lirinë e tij të lëvizjes.
Riatdhesimet duhet të bëhen mundësisht që nga qendrat e para të pranimit të refugjatëve. Një “Qendër për Mbështetjen e Kthimit (ZUR)” e Federatës dhe e Landeve do t’i lehtësojë kthimet e përbashkëta. Sipas të dhënave të BAMF-it, në 31 dhjetor nga Gjermania duhet të largoheshin me detyrim 207.000 vetë.
De Maiziere e mbron rregulloren
Ministri i Brendshëm i Gjermanisë, Thomas de Maiziere tha pas vendimit të kabinetit se përballë numrit të madh të kërkesave për azil që priten të refuzohen është e rëndësishme që të zbatohet detyrimi për largim. Kur personat që duhet të largohen me detyrim nuk kthehen vullnetarisht në atdheun e tyre, dëbimi duhet të mbetet “një mjet i mundur dhe i drejtë”, tha De Maiziere.
Ai tha se politika ndaj refugjatëve e qeverisë gjermane ka dy anë: integrimin e personave në nevojë dhe në anën tjetër nevojën që azilkërkuesit e refuzuar të detyrohen të largohen sërish nga vendi. “Të dyja anët e kushtëzojnë njëra-tjetrën”, tha politikani i CDU-së. Kritikën për verifikimin e të dhënave të celularëve ministri e hodhi poshtë. Është vetëm “e drejtë dhe e lirë”, që shteti të sigurohet nëse të dhënat e një azilkërkuesi për origjinën e tij janë të sakta, tha ai.
Federata dhe landet gjermane ranë dakord që në 9 shkurt në një takim në Zyrën Kancelarore për masat në fjalë. Që ligji kaloi në kabinet vetëm 14 ditë më vonë, për mendimin e De Maiziere është “një shenjë e qëndrimit të bashkuar” të qeverisë federale dhe e koalicionit. Projektligji duhet të miratohet edhe nga Bundestagu Gjerman.
Organizatat pro azilit e kritikuan vendimin. Rreth 20 organizata kërkuan në një deklaratë ndër të tjera që të paktën të mbahet parasysh me përparësi mirëqënia e fëmijëve të prekur. Deklaratën e nënshkruan Pro Asyl, Fondi Gjerman për Fëmijët, Komuniteti Federativ i Qendrave Psikosociale për Refugjatët dhe Viktimat e torturave, UNICEF Gjermani dhe Ëorld Vision.
Burimi: DW
