Kryesore “Nëse ky është shërbim publik, unë jam Fellini”, Rama reagon në italisht...

“Nëse ky është shërbim publik, unë jam Fellini”, Rama reagon në italisht për reportazhin e RAI3

Kryeministri Edi Rama ka reaguar sërish, këtë herë në italisht, lidhur me reportazhin investigativ të RAI3, ku thuhej se marrëveshja Rama-Meloni për të ngritur kampe emigrantësh në vendin tonë, ishte negociuar nga sekretari i Përgjithshëm i Qeverisë në Shqipëri, Engjëll Agaçi, të cilit media italiane i referohej si avokat i narkotrafikantëve shqiptarë gjatë kohës kur punonte në Itali.

Duke e quajtur të shpifur episodin rreth Shqipërisë, Rama thotë se autori i emisionit, gazetari Sigfrido Ranucci, ka gënjyer duke thënë se Agaçi nuk i ka kthyer përgjigje, ndërkohë që faktet, sipas Ramës janë se ai i ka dërguar përgjigje me shkrim sipas kërkesës së gazetarit të emisionit.

“Nëse ky është shërbim publik, atëherë unë jam Federico Fellini”, shkruan Rama në “X”. “Kulmi vjen kur autori thotë, seiukur të kishte bërë ndonjë zbulim të hatashëm, se “Agaçi ka konfirmuar se ka kontribuar, që kur është bërë këshilltar juridik i Ramës, në realizimin e protokollit për emigrantët mes Italisë dhe Shqipërisë”, duke gabuar trashë, pasi Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave nuk është këshilltari im juridik, por mban këtë detyrë prej vitit 2013, ndërkohë që protokolli është i vitit 2023.

“Për momentin po përpiqem të besoj se ky sulm ndaj Giorgia Meloni-t, në dëm të Shqipërisë, nuk ka qenë një mëkat dashakeq kundrejt vendit tim dhe që importimi i disa shpifjeve edhe për vëllain tim, për të cilat ka ngritur padi dhe po pret fjalën e drejtësisë, ka ndodhur si pasojë e një lehtësie që gjithmonë e më shumë në këto kohë ka prekur fuqinë e fisshme të informacionit”, thotë Rama.

REAGIMI I KRYEMINISTRIT EDI RAMA:

Gjyshja që më mësoi italisht më thoshte shpesh se të gabosh është njerëzore, por të ngulmosh është djallëzore. Ajo që më kujton tani ky gabim i radhës i Rai3 është se drejtuesi i emisionit insiston me forcë me të njëjtat falsifikime që u transmetuan në episodin e neveritshëm për Shqipërinë. Ai thotë se Sekretari i Përgjithshëm i Kryeministrisë “e ka vërtetuar me fakte atë që kemi thënë”.

Fatkeqësisht, në episodin që ai mbron pa dobi, jo vetëm që nuk u fol për pyetjen e kryqëzuar me shkrim të viktimës së sulmit brutal, por para auditorit të “Report” iu tha se sekretari Agaçi nuk pranoi të përgjigjej.

Sikur të mos mjaftonte kjo gënjeshtër e bujshme, gazetari i tij doli të nesërmen në një televizion shqiptar për të ripërsëritur habinë e tij për faktin se pyetjeve të tij nuk u ishte përgjigjur kurrë, ndërsa siç tregojnë faktet ai i kishte marrë të gjitha përgjigjet me shkrim dhe brenda afatit që kishte kërkuar.

Më pas ai vetë konfirmon se “Report” ka gënjyer kur shton se “në email-in e përgjigjes së Agaçit, ai konfirmon se ishte avokat i disa trafikantëve të drogës”.

Nëse ky është shërbim publik, unë jam Federico Fellini. Dhe nëse për këtë program të Shërbimit Publik një avokat penal nga një shtet ligjor, i cili si rregull nuk jeton duke mbrojtur shenjtorët, por duke mbrojtur supozimet kriminale ose kriminelët e dënuar, prandaj duhet të sulmohet sikur të ishte vetë një kriminel, kështu që këtu për të gjetur një logjikë të ngjashme është e pashmangshme t’i drejtohemi kujtimit të Shqipërisë kur figura e avokatit mbrojtës u varros nga regjimi gjakatar komunist si lebrozët në mesjetë.

Dhe kulmi vjen, gazetari thotë, sikur të kishte bërë një zbulim befasues, se Agaçi “konfirmoi se ka kontribuar, që kur u bë këshilltar ligjor i Ramës, për zbatimin e protokollit” për emigrantët mes Italisë dhe Shqipërisë, duke përdorur edhe pak logjikë bruto, pasi Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave nuk është këshilltari im ligjor, por ai ka mbajtur postin më të rëndësishëm institucional në Administratën Publike që nga viti 2013 ndërsa protokolli daton në vitin 2023.

Për respekt të Shërbimit Publik dhe gjithashtu si një detyrim ndaj dinjitetit të autorëve të këtij episodi shumë të gabuar të “Report”, për momentin përpiqem të besoj se gjithsesi i gjithë kjo furi për të sulmuar Giorgia Melonin në kurriz të Shqipërisë nuk ishte një mëkat me keqbesim ndaj vendit tim dhe se edhe përfshirja e shpifjeve nga Shqipëria në Itali, (duke përfshirë në punët e Shërbimit Publik edhe shpifjet ndaj vëllait tim kundër të cilave ai tashmë kishte bërë ankesë dhe pret fjalën e drejtësisë) ndodhi vetëm si rezultat i një lehtësie të padurueshme të qenies që gjithnjë e më shpesh në kohët e sotme fatkeqësisht pushton fuqinë fisnike të informacionit dhe e shndërron botën e së drejtës për lirinë e informacionit në një botë të shtypjes së lirive dhe të drejtave të njeriut.

Duke e siguruar gazetarin e RaiTre se gjyshja ime vazhdon të ketë të drejtë edhe në vdekje, e këshilloj me dashuri të dëgjojë “shenjtoren” dhe të mos ngulmojë në gabimin e atij episodi të tmerrshëm, por thjesht të mbyllë këtë faqe të palavdishme, duke publikuar ndoshta edhe këtë “kontributin tim të vogël” për shëndetin e Shërbimit Publik Italian.