Nën emrin e meditimit, bashkohen teknika të ndryshme që synojnë relaksimin, qetësimin e mendjes dhe, në kuptimin fetar, rritjen shpirtërore.
Në të vërtetë, për të shpërndarë turmën e mendimeve që e shqetësojnë vazhdimisht, praktikuesi duhet të shkëputet prej tyre dhe të bëhet i vetëdijshëm.
Pra, meditimi ka për qëllim të zbusë mendjen, të rrënjos paqen dhe gëzimin dhe të ketë vlerë terapeutike.
Po aq e lashtë sa njerëzimi, praktika lindi në sferat fetare dhe filozofike, veçanërisht në Indi, për t’u zgjeruar më pas dhe madje për të ndryshuar.
Në thelb, meditimi kërkon që personi në fjalë të vendoset, një herë në ditë, për të paktën 10 minuta, në një vend të qetë, pa ndërhyrje. I ulur në këmbë, me sy të mbyllur, medituesi duhet të fokusohet në thithjen dhe nxjerrjen dhe të ndjekë lëvizjet e barkut. Duke arritur në vetëdijen e frymëmarrjes së tij, praktikuesi është në gjendje të trajtojë vetëm të tashmen, duke përjashtuar të shkuarën dhe të ardhmen.
Me “këtu dhe tani”, subjekti braktis mendimet dhe emocionet negative dhe fiton mirëqenie dhe vetëdije për realitetin.
Për më tepër, për të lehtësuar relaksimin, medituesi fokusohet në një objekt me të cilin duhet të identifikohet dhe mund të përsërisë një tingull ose fjalë.
Prandaj, meditimi ofron përfitime mendore, psikologjike dhe madje edhe fizike. Mindfulness, një përzierje perëndimore e praktikës budiste dhe jogës, do të kishte gjithashtu të njëjtat efekte.
Meditimi: çfarë është?
Nga latinishtja “meditatio” ose “refleksion”, disiplina nënkupton “përqendrim” për të arritur zotërimin e mendjes dhe të vetvetes.
Disiplina përfshin disa praktika që synojnë të qetësojnë mendjen dhe të fitojnë vetëdije. Në fakt, mendja është si një majmun që kërcen nga një degë në tjetrën pa mundur ta ndalojë.
Mendja dhe mendimet
Por natyra e tij është pikërisht të shtjellojë mendime të shumta, të nxitura nga çdo situatë. Në fakt, një ndjesi fizike ose psikike ose një fakt i jashtëm, si një tingull, mjafton për të nisur një arsyetim.
Çdo ditë një person përpunon 60-80,000 mendime që ndjekin njëri-tjetrin me shpejtësinë e dritës. Nga shumica e këtyre argumenteve, individi nuk është i vetëdijshëm ndaj kushtëzohet prej tyre.
Qëllimi i meditimit
Qëllimi tokësor i meditimit është një ekuilibër dhe lumturi e qëndrueshme, e lidhur edhe me një aspekt shpirtëror. Në fakt, praktika meditative të lejon të shpëtosh nga zakonet e mendimit që një subjekt instalon në mënyrë të pavullnetshme brenda vetes.
Rezultati arrihet duke mësuar me trajnimin e duhur për të kontrolluar mendimet dhe për të menaxhuar emocionet, perceptimet dhe reagimet.
