“Kodi sekret” që përdor truri për të krijuar një lloj memorie kyçe është thyer.
Kjo lloj memorie, e quajtur memorie e punës, është ajo që i lejon njerëzit të mbajnë përkohësisht dhe të manipulojnë informacionin për periudha të shkurtra kohore. Ju përdorni memorien e punës, për shembull, kur kërkoni një numër telefoni dhe më pas mbani mend shkurtimisht sekuencën e shifrave për të telefonuar, ose kur i kërkoni një miku udhëzime për në një restorant,
Për dekada, shkencëtarët kanë pyetur veten se si dhe ku truri kodon kujtimet kalimtare.
Një teori sugjeron se kujtesa e punës mbështetet në “magazina” të veçanta në tru, të ndara nga vendi ku truri trajton informacionin ndijor që vjen nga sytë ose hunda.
Një teori tjetër, kundërshtuese sugjeron se nuk ka depo të tilla të veçanta. Në këtë teori alternative, kujtesa e punës është në thelb një fenomen emergjent, që shfaqet kur përfaqësimet shqisore dhe motorike mbahen përreth ndërsa lidhim të kaluarën me të ardhmen.
Studimi i ri, i botuar më 7 prill në revistën Neuron, sfidon të dyja këto teori. Sipas tij memoria e punës duket se funksionon një hap përpara nga mbledhja e informacionit ndijor; truri nxjerr vetëm informacionin më të rëndësishëm shqisor nga mjedisi dhe më pas e përmbledh atë informacion në një kod relativisht të thjeshtë.
“Ka pasur të dhëna për dekada që ajo që ruajmë në (memorien e punës) mund të jetë e ndryshme nga ajo që ne perceptojmë,” tha autori i studimit Clayton Curtis, një profesor i psikologjisë dhe shkencës nervore në Universitetin e Nju Jorkut (NYU).
