Që nga mbrëmja e së dielës, avionët luftarakë të Izraelit kanë shënjestruar pika specifike në Liban, ku sipas tyre nuk ka objektiva ushtarakë, por fshihen “kasafortat” që financojnë Hezbollahun.
Në orët e para të së hënës, IDF njoftoi se kishte goditur selinë e Al-Qard Al-Hassan, bankës idiosinkratike të krijuar nga Hezbollahu. Infrastruktura në fjalë ndodhet në periferinë jugore të Bejrutit, Dahiya, shumë afër vendit ku luftëtarët izraelitë vranë Hassan Nasrallah në bunkerin e tij një muaj më parë.
Por pse Izraeli po shpenzon miliona për bomba precize për një degë banke?
Ndërtesa që u godit në orët e para të së hënës nuk është një bankë e thjeshtë, por Al-Qard Al-Hassan. Al-Qard Al-Hassan është një ent bankar idiosinkratik që u krijua nga vetë Hezbollahu në vitin 1982 dhe madje u ka dhënë hua më shumë se 400 milionë dollarë anëtarëve të organizatës shiite si dhe vetë Hezbollahut. Ajo njihet si krahu i gjatë i Teheranit, për të arritur të shpëtojë nga sanksionet ekonomike globale dhe të financojë me pjesëmarrjen aktive të Iranit krijimin e një kërcënimi të fuqishëm lufte ndaj Izraelit.
The Israeli military has released video footage from one of its bombing raids that shows the targeting of a bank branch
Follow the latest updates ⬇️https://t.co/LXr1WfzmIL pic.twitter.com/jmtmcg9vCJ
— The Telegraph (@Telegraph) October 21, 2024
Ushtria izraelite njoftoi po ashtu dje se vrau në Siri një zyrtar të lartë të Hezbollahut, përgjegjës për një pjesë të madhe të financimit të lëvizjes shiite libaneze. Personi, emri i të cilit nuk u bë i ditur, ishte kreu i “Njësisë 4,400” dhe “përgjegjës për transfertat e fondeve të Hezbollahut” që siguroheshin kryesisht përmes shitjes së naftës iraniane. Këtë e sqaroi zëdhënësi ushtarak izraelit, zëvendës admirali Daniel Hagari. “U eliminua disa orë më parë në Siri”, pohoi ai.
Njësia drejtohej më parë nga Mohammed Jafar Xir , i njohur gjithashtu si Sheikh Salah, i cili “menaxhoi për vite burimin kryesor të të ardhurave për organizatën” dhe u eliminua në një sulm në Bejrut në fillim të tetorit.
“Njësia 4,400” dyshohet se ishte përgjegjëse për transportin e naftës iraniane që shkarkohet në Siri dhe rishitet në Liban. “Po flasim për dhjetëra miliona dollarë”, sipas Hagarit. Ai pohoi gjithashtu se Hezbollahu financohet pjesërisht nga “fabrikat” në Siri, Jemen, vetë Liban dhe Turqi – një vend anëtar i NATO-s . Ai nuk ka dhënë detaje për këto “fabrika”. “Ne do të vazhdojmë të veprojmë kundër Hezbollahut në Siri dhe kudo”, shtoi ai.
Por çfarë është Al-Qard Al-Hassan?
Al-Qard Al-Hassan mund të mos jetë një bankë “tipike”, por ajo ka dhënë më shumë se 400 milionë dollarë kredi për sipërmarrësit dhe anëtarët e zakonshëm. Al-Qard Al-Hassan është, me pak fjalë, e gjithë infrastruktura bankare e Hezbollahut. Izraeli duke goditur mbrëmë degët e kësaj banke, por edhe thesarin personal të Nasrallahut, e di shumë mirë se nuk mund t’i shkatërrojë fondet e organizatës dhe kjo pasi pas vdekjes së Nasrallahut ata kanë “ikur”.
Sado e çuditshme të duket Hezbollahu mund të jetojë dhe të “ringjallet” pa Nasrallah, por pa fonde jo… Tel Avivi ka vënë në shënjestër një tjetër njeri “fantazmë” dhe ai është menaxheri i të gjithë programit ekonomik të Hezbollahut. Nëse arrin ta vrasë, do të ketë vrarë zemrën e planit ekonomik të organizatës shiite dhe kjo mund të nënkuptojë fundin e Hamasit në jug dhe vdekjen e Hezbollahut në veri.
Izraeli nuk synon paratë si çështje… Në Tel Aviv e dinë mirë se burimi iranian është i madh dhe i pashtershëm dhe gjithmonë do të gjejë një mënyrë për ta arritur që të “ujisë” organizatën. Ajo që Izraeli po përpiqet të bëjë është edhe më komplekse, por nëse ia del, do të ndryshojë rrënjësisht imazhin e Libanit… Ashtu si me bombarduesit në fillim të tetorit, edhe tani Izraeli po përpiqet të mbjellë panik brenda Hezbollahut. Depozituesit e Al-Qard Al-Hassan nuk janë vetëm anëtarë të Hezbollahut, por kryesisht qytetarë të thjeshtë – shiitë, të cilët, pas rrëzimit financiar në Liban në 2020 dhe rënies së ekonomisë lokale, nxituan të marrin – ato që mundën – paratë e tyre nga bankat konvencionale – sistemike dhe i depozituan në kasafortat e Hezbollahut.
Ata mund të mos pajtohen ideologjikisht me “mënyrat” e organizimit, por me kalimin e kohës “paraja na afron”. Al-Qard Al-Hassan nuk ka norma interesi për depozitat, por ofron tre programe të ndryshme kredie për ata që “besojnë”. Në fakt, kreditë e saj për banesa u shpallën edhe në Liban si “të vetmet pa interes” disa vite më parë.
Duke qenë se avionët luftarakë të Izraelit tani synojnë jo vetëm milionat iraniane të Hezbollahut dhe kursimet e qytetarëve të zakonshëm, ka të ngjarë që të ketë mobilizim masiv dhe madje edhe incidente jashtë degëve të kësaj banke të caktuar së shpejti. E kaluara e afërt, menjëherë pas shpërthimit të madh që tronditi portin e kryeqytetit libanez, ka treguar se kryengritja sociale në Liban vjen më lehtë dhe më masivisht përmes kolapsit ekonomik.
Duke goditur bankën idiosinkratike Al Qard Al Hassan, Izraeli dëshiron të minojë krahun e gjatë të Teheranit duke e vënë atë kundër popullit të tij.
Nëse Izraeli ia del mbanë, do të ketë dhënë goditjen më vendimtare kundër krahut të gjatë të Teheranit, pasi do ta sjellë atë ballë për ballë me popullin e vet. Pas bombarduesve, Izraeli do të përfundojë me një tjetër sulm “hibrid” atë që filloi në rajon një muaj më parë.
