Sipas studimit në të cilin morën pjesë edhe Universiteti Sapienza i Romës dhe Universiteti i Torinos, lëvizja e bishtit është e lidhur me komunikimin ose zbutjen.
Pse qentë tundin bishtin dhe kjo ne na pëlqen? Në përpjekje për t’iu përgjigjur kësaj, është vënë një ekip studiuesish nga Universiteti i Torinos, Universiteti Sapienza i Romës, Universiteti i Mjekësisë Veterinare të Vjenës dhe Instituti Max Planck për Psikolinguistikën, të cilët parashtrojnë dy arsye të mundshme në një studim të botuar në revistën “Biology Letters”.
Tundja e bishtit për komunikim
Bishti fillimisht evoluoi për të lehtësuar lëvizjen; shumë kafshë e përdorin gjithashtu për ekuilibër. Me kalimin e kohës, qentë pushuan së përdoruri bishtin e tyre për të lëvizur dhe filluan t’i përdorin për të komunikuar shumë gjendje shpirtërore, të tilla si gëzimi për të parë përsëri njerëzit e tyre ose duke pritur që të hidhet një top, por gjithashtu mund të tregojë tension.
Sipas disa studiuesve në Universitetin e Torinos, tundja e bishtit është një sjellje asimetrike, ku qentë e lëvizin bishtin në njërën anë ose në tjetrën në varësi të stimujve që hasin. Këto kafshë priren të tundin bishtin djathtas kur kanë stimuj pozitivë, për shembull kur shohin pronarin e tyre ose një person të njohur. Në të kundërt, qentë tregojnë një tundje të bishtit të orientuar nga e majta kur stimulohen negativisht, si për shembull kur ndeshen me një qen të panjohur, dominues ose nëse gjenden në situata agresive.
Zbutja e kafshës është një tjetër arsye e mundshme
Sipas studiuesve, një arsye e mundshme për tundjen e bishtit te qentë është se ai u zhvillua gjatë zbutjes, një proces i gjatë që çon në një sërë ndryshimesh fiziologjike, morfologjike dhe të sjelljes te kafshët, si rritja e bindjes dhe reduktimi i agresivitetit.
Dy hipotezat lidhen me zbutjen
Një nga dy hipotezat është se lëvizja e bishtit ka një lidhje gjenetike me bindjen. Një hipotezë tjetër është se sjellja e tundjes së bishtit mund të ketë qenë qëllimi i procesit të zbutjes, me njerëzit që zgjodhën qentë që tundnin bishtin më shpesh dhe në mënyrë më ritmike.
Shumë studime multidisiplinare tregojnë se njerëzit kanë aftësi të jashtëzakonshme për të perceptuar dhe prodhuar sekuenca ritmike. Kjo prirje për ritme mund të ketë nxitur përzgjedhjen që njeriu i bëri tundjes së dukshme ritmike të bishtit të qenit; çka shpjegon pse qentë e shfaqin kaq shpesh këtë veprim në ndërveprime me njerëzit.
Disa qen tundin bishtin më shumë se të tjerët
Lëvizja e bishtit të qenve nuk është e njëjtë në të gjitha racat: për shembull, qentë e gjuetisë tundin bishtin më shumë se qentë pastorë.
