Përllogaritjet e The Economist: Përqendrimi më i madh ushtarak në Europë që nga fundi i Luftës së Ftohtë
The Economist
Kufiri Rusi-Ukrainë vazhdon të jetë i tensionuar. Më 27 janar, Joe Biden, presidenti i Amerikës, i tha Volodymyr Zelensky, homologut të tij ukrainas, se ekzistonte mundësia që Rusia të pushtonte Ukrainën në shkurt. Më 31 janar Rusia iu bashkua Amerikës në një seancë speciale të Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Ndërkohë mediat sociale ruse janë të mbushura me video të trupave ushtarakë.
Për të kuptuar shkallën e vërtetë të rrezikshmërisë, është e nevojshme të kuptojmë fillimisht organizimin e forcave ruse: grupit taktik të batalionit, ose btg, një formacion luftarak prej 600 deri në 1000 trupa, të cilët janë të pajisur me shumicën e armaturës, artilerisë dhe mbrojtjes ajrore që u nevojitet për të luftuar.
Gjatë luftimeve më të ashpra të luftës Rusi-Ukrainë, në vitin 2015, Rusia dërgoi jo më shumë se një duzinë btgs. Sot ajo ka 74 deri në 76 btg që janë dislokuar në zonat kufitare, sipas Konrad Muzyka nga Rochan Consulting, i cili gjurmon lëvizjet ushtarake ruse. Rreth 1/5 e tyre janë në Bjellorusi; më 30 janar, një zyrtar amerikan tha se “deri në 30.000” trupa po dërgoheshin atje.
Btg përfshin forcat ajrore dhe detare, si dhe njësitë vdv, ose parashutistët, të cilët tani janë të disponueshëm pas përfundimit të misionit të tyre në Kazakistan në fillim të këtij muaji.
Duke i mbledhur të gjitha së bashku, Rusia mund të ketë më shumë se 130.000 trupa.
Kjo nuk është ende në shkallën e mobilizimeve më të mëdha të Luftës së Ftohtë. Kur Bashkimi Sovjetik dhe aleatët e tij të Traktatit të Varshavës pushtuan Çekosllovakinë në vitin 1968, ata dërguan çerek milioni trupa, me dhjetë divizione të tjera. Por nuk është larg nga stërvitja më e madhe sovjetike që është zhvilluar ndonjëherë gjatë Luftës së Ftohtë, “Zapad-81” në 1981, e cila përfshinte deri në 150.000 trupa, duke tejkaluar stërvitjen më të madhe të NATO-s, “Reforger” në 1988, e cila kishte 125.000.
Vendosja e trupave rusë sot është gjithashtu më e madhe se ajo e Amerikës në Europë përpara luftës së parë të Gjirit në 1991 ose fushatës ajrore të NATO-s kundër Serbisë në 1999. Mbrojtja tejkalon luftën e parë dhe të dytë çeçene, të cilat filluan përkatësisht në 1994 dhe 1999, dhe secila prej që përfshinte më pak se 50.000 trupa ruse.
Mobilizimi i fundit i kësaj madhësie ishte Operacioni Stuhia, një ofensivë kroate kundër Serbisë në vitin 1995, gjatë luftërave ballkanike, në të cilën Kroacia kishte rreth 130.000 trupa. Megjithatë, forcat e Rusisë janë më të armatosura se ato kroate, me forca ajrore dhe raketore dukshëm më të afta.
Më 20 janar, ministria e mbrojtjes së Rusisë njoftoi se të katër flotat e saj detare—flota e Balltikut, e Detit të Zi, e Veriut dhe e Paqësorit do të zhvillojnë stërvitje në janar dhe shkurt duke përfshirë më shumë se 140 anije luftarake dhe anije mbështetëse dhe 10.000 personel ushtarakë.
Anijet luftarake nga Flota e Balltikut dhe e Rusisë po shkojnë tashmë drejt Detit të Zi, duke përfshirë mjetet e zbarkimit që mund të mundësojnë një sulm ose bastisje në portet e Ukrainës. Anijet kryesore nga Flota e Paqësorit janë nisur për në Mesdhe. Disa anije madje po zhvendosen në jug nga toka – duke përfshirë varkën e Vladimir Putin.
Forcat ushtarake janë të pajisura me armë dhe armatura për ti mbrojtur nga çdo lloj sulmi. Rusia gjithashtu është e pajisur me grupe radarësh me rreze të gjatë, sisteme transmetuese dhe raketa rezervë si edhe sistemet e mbrojtjes ajrore. Vendi gjithashtu ka përparësi edhe në inxhinieri, logjistikë dhe një pajisje mjekësore.
Afër Krimesë në Krasnodar, shtrihet deri në 80 km tubacion, i cili furnizon me karburant forcat ruse. Zyrtarët amerikanë kanë thënë gjithashtu se Rusia ka “zhvendosur” furnizimet me gjak më afër kufirit ukrainas, sipas Reuters dhe Cnn. Ka gjithashtu shenja se forcat luftarake ruse po kërkojnë vende të tjera.
Shumë nga njësitë e dislokuara janë të pafuqishme, megjithëse trupat mund të pushtojnë vendin pas tre ditësh. Janes, një firmë e mbrojtjes-inteligjencës, tha se “treguesit përfundimtarë” të një ofensive ndoshta do të përfshijnë aktivizimin e parashutistëve, avionëve të transportit për të lëvizur trupat dhe lëvizjen në shkallë të gjerë të avionëve luftarakë në bazat ajrore pranë kufirit (disa kanë filluar të lëvizin).
Në raste të një ofensivë të madhe, Rusia do të mobilizonte gjithashtu rezerva në një shkallë të gjerë, si dhe forca nga Omon, një njësi e tipit xhandarmëri dhe forca të tjera. Megjithatë, vendoja e trupave rusë mund të jetë asgjë më shumë se një provokim, siç theksoi Zelensky, presidenti i Ukrainës, më 28 janar.
Ndoshta më e habitshme është se Rusia ka aktivizuar njësi në çdo cep të territorit të saj. Edhe Distrikti Ushtarak Lindor, një zonë administrative që shtrihet deri në kufirin e Koresë së Veriut, është zbrazur praktikisht, me shumicën e forcave që janë vendosur tashmë në Bjellorusi.
Sipas Alexei Karpychev, nuk ka pasur kaq shumë forca as në kufirin me Mongolinë dhe Kinën në vitin 1922, madje as në 1941 kur Gjermania naziste sulmoi Bashkimin Sovjetik.
