Sulmi rus ndaj Ukrainës ka hapur mundësi diplomatike dhe ekonomike për Katarin: eksportuesi i gazit tani mund të zgjerojë shitjen e pasurisë së tij energjetike në Perëndim dhe të forcojë më tej marrëdhëniet me Shtetet e Bashkuara, ndërkohë që tensionet midis Uashingtonit dhe Arabisë Saudite dhe Emirateve të Bashkuara Arabe po ziejnë, shkruan Reuters.
Katari ka marrë një pozicion neutral në konfliktin aktual. Megjithatë, ky shtet u sinjalizoi partnerëve të tij perëndimorë se mund t’u ndihmonte ata politikisht dhe ekonomikisht. Për më tepër, Doha sugjeroi se mund të ridrejtonte më shumë nga gazi i tij në Europë në të ardhmen.
Nga ana tjetër, Arabia Saudite dhe Emiratet, shtetet e Gjirit që janë përpjekur të izolojnë Katarin prej vitesh dhe kanë tensionuar marrëdhëniet me Uashingtonin gjatë viteve të fundit, nuk i janë përgjigjur thirrjeve nga Perëndimi për të rritur prodhimin e energjisë për të frenuar çmimet në rritje nga ajo që po ndodh në Ukrainë. Ndoshta kjo është arsyeja pse Katari u mori një “shpërblim” shtesë.
Shtëpia e bazës më të madhe amerikane në Lindjen e Mesme, Shtetet e Bashkuara e shpallën atë muajin e kaluar “aleati i madh amerikan që nuk është anëtar i NATO-s”.
Për më tepër, shpjegon Reuters, Katari ka një rol në negociatat bërthamore iraniane dhe ishte ndërmjetës për transmetimin e mesazheve midis Teheranit dhe Uashingtonit.
Por edhe Rusia nuk e ka hequr plotësisht Katarin nga radari i saj. Konkretisht, ministri i Punëve të Jashtme të Katarit, Sheikh Mohammed bin Abdulrahman al-Thani, këto ditë është takuar me diplomatin kryesor rus, Sergei Lavrov, me të cilin kanë biseduar për heqjen e pengesave në lidhje me përfundimin e marrëveshjes bërthamore iraniane.
Sipas Reuters, përfaqësuesi i Katarit nuk shkoi në Moskë pa përgatitje. Ai më parë u koordinua me Uashingtonin dhe foli me Sekretarin e Shtetit, Antony Blinken.
Ai u takua gjithashtu me ministrat e jashtëm të Gjermanisë dhe Francës, të cilët janë gjithashtu të përfshirë në bisedimet e Iranit me Shtetet e Bashkuara, Britaninë, Kinën dhe Rusinë. Pas takimit, Lavrov dyshohet se hoqi dorë nga kërkesat e mëparshme që pengonin negociatat, të gjitha me qëllim që ato të ktheheshin sërish në jetë.
Për më tepër, agjencia e lajmeve Reuters thekson se Doha, ashtu si Riadi dhe Abu Dhabi në vitet e fundit, ka forcuar lidhjet e saj diplomatike dhe ekonomike me Moskën. Por Katari ka ruajtur gjithashtu një partneritet të fortë me Shtetet e Bashkuara. Presidenti i SHBA Joe Biden, i cili ende nuk ka zhvilluar një bisedë të drejtpërdrejtë me princin e kurorës saudite Mohammed bin Salman, qyshse ka marrë detyrën, u takua me Sheikh al-Thani në Shtëpinë e Bardhë në janar.
Gjermania ka rënë dakord me Katarin për një partneritet afatgjatë në furnizimin me energji, veçanërisht gaz natyror të lëngshëm, njoftoi të dielën në Katar ministri gjerman i Ekonomisë, Robert Habeck.
“Është një lajm i mrekullueshëm që ne kemi rënë dakord me vendosmëri për synimin e një partneriteti afatgjatë në fushën e furnizimit me energji”, tha Habeck pas takimit me Emirin e Katarit, Hamad al-Thani në Doha.
Ai shtoi se përfaqësuesit e sektorit energjetik gjerman, të cilët po e shoqërojnë në udhëtimin e tij në Katar dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, do të fillojnë negociatat konkrete për lidhjen e kontratave afatgjata për furnizimin me gaz të lëngshëm dhe hidrogjen.
Habeck udhëtoi në Katar për të negociuar dërgesat e gazit të lëngshëm (LNG), e cila, së bashku me ndërtimin e paralajmëruar të dy terminaleve të LNG, është pjesë e strategjisë së Gjermanisë për të reduktuar varësinë nga gazi rus.
“Dhe nëse ende nuk do të arrijmë qëllimin e pavarësisë nga gazi rus këtë vit, ne themi se kjo do të arrihet në të ardhmen,” tha Habeck.
Ai shtoi se, përveç Katarit, furnizimet e zgjeruara të gazit të lëngshëm po diskutohen gjithashtu me Norvegjinë dhe Kanadanë.
Katari është prodhuesi më i madh në botë i gazit natyror të lëngshëm, duke eksportuar kryesisht në Azi.
Pas sulmit të Rusisë ndaj Ukrainës, Gjermania ka njoftuar se dëshiron të arrijë pavarësinë nga burimet ruse të energjisë. Vendi aktualisht mbulon më shumë se 50 për qind të nevojave të gazit natyror nga importet nga Rusia.