Në Spanjë, 17% e popullsisë as nuk studion dhe as nuk punon. Një shifër mbi mesataren e OECD prej 15%. Pra, pse po ndodh kjo? Për vite me radhë, Spanja ka vuajtur nga një fatkeqësi e vazhdueshme: ajo mbetet një nga vendet europiane me përqindjen më të lartë të të rinjve të moshës 18 deri në 24 vjeç, të cilët as nuk studiojnë e as nuk punojnë.
Me 17%, është mbi mesataren e Organizatës për Bashkëpunim dhe Zhvillim Ekonomik (OECD) prej 15%, sipas raportit të fundit Arsimi në një Vështrim 2023.
Ndër vendet e BE-së, Republika Çeke, Italia dhe Rumania kanë përqindje më të larta (përkatësisht 31%, 24% dhe 22%), ndërsa Greqia ka një përqindje të ngjashme me Spanjën. Në anën tjetër të shkallës janë Suedia, Norvegjia dhe Gjermania, ku përqindja e personave joaktivë është nën 10%.
Ndërsa disa vende kanë arsim të detyrueshëm deri në moshën 18 vjeç, në Spanjë është 16 vjeç.
Ka dy profile të ndryshme: joaktivët dhe të papunët. Ata të gjithë as nuk studiojnë e as nuk punojnë, por ka disa që kërkojnë dëshpërimisht punë dhe të tjerë që nuk duan. Të dhënat e Spanjës, për sa i përket numrit të tyre, ranë nën 20% në 2017, më pas në 19% në 2021 dhe në 17% në 2022.
Të dhënat tregojnë se trendi ka qenë pozitiv gjatë dekadës së fundit dhe shifra e vitit 2022 është një nga më të mirat që nga viti 2008, sipas analistit të OECD. Ndërsa Spanja ende po përpiqet të bjerë poshtë renditjes, vendet e tjera të BE-së kanë vite që mburren me shifrat e tyre.
Problemi i vendit të Europës Jugore është edhe tregu i paqëndrueshëm i punës dhe arsimi që ndonjëherë braktiset shumë herët, por sekreti i vendeve të tjera është pikërisht t’i kushtojnë vëmendje zhvillimit të nxënësve në klasë.
Një arsye tjetër e theksuar nga ekspertëve është se p.sh. Suedia ka legjislacion që i bën komunat përgjegjëse për ndjekjen e të rinjve që kanë braktisur shkollën, dhe programe speciale të mesme të larta, ose kolegje profesionale, për studentët që nuk kanë nota mjaftueshëm të mira për më shumë. programet tradicionale universitare.
Franca është një shembull tjetër i një vendi që i kushton vëmendje të veçantë arsimit. Ata po përpiqen të ndihmojnë studentët në zonat ku ka më shumë braktisje duke i ndarë klasat në grupe më të vogla në mënyrë që ata të mund t’i ndihmojnë studentët më individualisht.
Përveç kësaj, mësuesit që shkojnë në shkolla ku ka më shumë fëmijë të rrezikuar të braktisin, paguhen më shumë. Ky fokus te mësuesit shihet edhe në vende të tjera me shkallë më të ulët të braktisjes së shkollës, ku mësuesit më me përvojë dërgohen në shkolla të caktuara, një mësim që ndoshta mund të mësojë edhe Spanja.
