Ka vdekur Leonardo Del Vecchio. Themeluesi i Luxottica dhe presidenti i EssilorLuxottica, sot grupi më i madh i shpërndarjes në botën e optikës, ishte 87 vjeç dhe ndërroi jetë mëngjesin e së hënës në San Raffaele në Milano.
Kompania njoftoi në një deklarate “me dhimbje të thellë vdekjen e presidentit Leonardo Del Vecchio dhe shpreh ngushëllimet më të thella për familjen dhe për të gjithë komunitetin e punonjësve në mbarë botën për këtë humbje të madhe”. Bordi – përfundon shënimi – do të mblidhet për të përcaktuar hapat e ardhshëm.
Del Vecchio ishte një nga njerëzit më të pasur në Itali, Cavaliere del Lavoro që nga viti 1986, aksioneri kryesor i Mediobanca si dhe i Generali, me tre diploma dhe dy here mjeshtër nderi, ka ndërtuar një perandori duke filluar nga konturet e syzeve dhe një fabrikë e vogël në zona e Bellunos, e me pas duke u bërë një simbol në të gjithë botën si njeriu që u bë vet pa ndihmën e askujt.
Është folur shumë për jetën e tij, duke filluar nga fëmijëria e tij e vështirë.
I lindur në Milano në vitin 1935, nga prindër të emigruar nga Pulia, ai e kaloi fëmijërinë në jetimoren Martinitt, ku u rritën sipërmarrës të tjerë të mëdhenj italianë si Edoardo Bianchi dhe Angelo Rizzoli.
Del Vecchio më pas zbuloi: “Unë u rrita pa baba dhe në një institucion. Të rritesh pa familje është diçka që nuk mund të shpjegohet nëse nuk e ke jetuar. Të lë shenja në jetë”.
Në moshën 14-vjeçare ai gjeti punën e parë si punëtor tek Johnson, një fabrikë ku gdhendeshin kupa dhe medalje: gjatë ditës punonte dhe në mbrëmje ndoqi shkollën në Brera.
Ai u bë nënkontraktor jashtë Milanos dhe pak vite më vonë u transferua në Agordo, në provincën e Bellunos, ku komuniteti malor u kishte ofruar tokë atyre që kishin krijuar një kompani në zonë.
Del Vecchio ishte vetëm 26 vjeç dhe kështu filloi aventura e Luxottica-s, fillimisht si nënkontraktor dhe më pas si prodhues i syzeve të gatshme.
Në biografinë e Del Vecchio-s, e cila sapo është botuar dhe redaktuar nga Tommaso Ebhardt (Sperling & Kupfer), autori i librit e përshkruan atë si më poshtë: “Një miliarder: nga njëra anë, ai është gjithmonë i gatshëm të kapë majën. Mundësitë që kompania e tij të përqafojë ndryshimet teknologjike duke u bashkuar me liderët globalë të epokës sociale siç tregohet nga syzet e zhvilluara me Metën, në atë kohë Facebook, nga ana tjetër mbetet në qendër të vëmendjes së botës financiare për aktivizimin e tij si investitor në banka dhe kompani sigurimesh”.
“Nëse shpërqendroheni ose pushoni, siç kam parë të bëjnë disa sipërmarrës që kanë filluar me mua, atëherë dikush vjen dhe ua merr tregun. Bëhet shumë, shumë e vështirë për t’u rikuperuar më vonë” i pëlqente të thoshte Del Vecchio.
Nga viti 1969 ai u bë pronari i vetëm i kompanisë dhe pika e kthesës erdhi menjëherë pas. Kështu tha Del Vecchio: “Me një duzinë modele të dizajnuara dhe krijuara nga unë dhe Luigi Francavilla (një nga njerëzit më të afërt me sipërmarrësin) dhe të prezantuara në Mido. Kishim frikë se mos mund të shisnim shumë, por ishte një sukses i papritur. U kthyem në Agordo të lodhur dhe të lumtur dhe me vetëdijen se e ardhmja jonë kishte ndryshuar përgjithmonë”.
Dy strategji e kanë bërë Luxottica lider në botë në prodhimin e syzeve.
E para ishte investimi në shitje me pakicë ose në dyqane në pronësi. E dyta ishte blerja e markave të veta, vendimtare për shembull ishte blerja e kompanisë që prodhon Ray-Bans, në një duel të fituar me një grup tjetër italian, Safilo di Vittorio Tabacchi, në vitin 1999.
Pas vitesh në rreshtin e parë, Del Vecchio zgjedh t’ua kalojë stafetën drejtuesve. Ai zgjedh Andrea Guerra, i ardhur nga grupi i pajisjeve shtëpiake të Vittorio Merloni. Është viti 2004. Guerra do të qëndrojë në Luxottica për 10 vjet. Ai do të largohet papritur në verën e 2014. Një dalje e dyshimtë. Në vitin 2016, vetë Del Vecchio mori frenat e grupit.
Në 2017 lajmi i ‘martesës’ mes Luxottica dhe grupit francez Essilor: një bashkim prej 50 miliardë eurosh. Sot grupi Essilor Luxottica është një realitet mbi 21 miliardë dhe është një kompani që ka tejkaluar 80 miliardë në kapitalizim dhe synon 100.
Ka më shumë se 180,000 punonjës në mbarë botën, 18,000 dyqane, gati gjysmë milioni pika shitjesh të shërbyera.
Pasuria e tij personale ishte rreth 30 miliardë dollarë, vazhdimësia dhe ndarja e aksioneve dhe kompania është tashmë tema në rendin e ditës. Atij i pëlqente të thoshte për sipërmarrjen italiane se ajo “shpesh ndalet në suksesin e parë dhe ndalon inovacionin”. Dhe se ai “gjithmonë është përpjekur të përmirësohet”, çdo herë duke menduar për hapin tjetër. “Dua të jem më i miri në çdo gjë që bëj. Kjo është e gjitha”, ka përsëritur ai gjithmonë.
Luxottica ka qenë gjithmonë në avangardë. Për ditëlindjen e tij të 80-të, Leonardo Del Vecchio kishte dhuruar 140,000 aksione të Luxottica për të gjithë punonjësit italianë, me një vlerë totale prej 9 milionë euro. “Ata janë arkitektët e vërtetë të suksesit të kompanisë sonë”, tha ai me atë rast
Del Vecchio kishte tre, midis grave dhe bashkëjetuesve. E para, Luciana Nervo, me të cilën pati tre fëmijë: Claudio, Marisa dhe Paola.
Nicoletta Zampillo, është gruaja e dytë dhe e katërt e Del Vecchio-s, e martuar në vitin 1997 dhe e rimartuar në shtator të vitit 2010, nga ajo Del Vecchio kishte fëmijën e katërt, Leonardo Maria. Partnerja e tretë e Del Vecchio-s ishte Sabina Grossi, e cila nuk u martua me sipërmarrësin me të cilin kishte dy fëmijë (ende të mitur): Luca dhe Clemente.
