Dy javë pas heqjes fillestare të masave të izolimit në Wuhan, burimi i pandemisë së koronavirusit, jeta është ende larg normales.
Njerëzit veshin maska mbrojtëse dhe kudo ku shkojnë matet temperatura e trupit të tyre.
Shkollat janë ende të mbyllura, por barrikadat blu që u ngritën përgjatë rrugëve dhe parandaluan hyrjen në dyqane tani janë të hapura dhe u mungojnë klientëve.
Si më parë, anëtarët e komiteteve lokale të mbrojtjes civile kontrollojnë rreptësisht hyrjen në lagje të banuara, duke ndjekur nga afër lëvizjet e bashkëqytetarëve.
Kur izolimi u lehtësua dy javë më parë, u interpretua si një shenjë që Kina e ka epideminë nën kontroll.
Tani bota në atë qytet me 11 milion njerëz mund të shohë se si mund të duket jeta pas një pandemie.
Me pak fjalë, virusi ende dikton kushtet e jetesës. Dhe frika e virusit në qytet është shumë e theksuar, sepse nga atje u përhap në botë dhe ishte rajoni që u godit më rëndë në Kinë.
Frika nga një valë e dytë infektime në Kinë është shumë e madhe, por deri më tani numri i rasteve të reja nuk është rritur që nga karantina në Wuhan dhe krahina më e gjerë Hubei.
Masat paraprake mbeten në fuq e autoritetet ndërhyjnë menjëherë sapo raportohet një rast i ri dhe izolojnë kontaktet për të mbajtur nën kontroll përhapjen e infeksionit.
Të gjitha kthimet në punë duhet së pari të testohen. Në Wuhan kryehen 50,000 çdo ditë.
Shumë qytete në Kinë kanë prezantuar ekzaminim mjekësor të detyrueshëm dhe izolim për njerëzit që vijnë nga diku tjetër. Kryeqyteti i Pekinit është veçanërisht i rreptë dhe ende nuk ka lejuar fluturime nga jashtë.
Rreziku më i madh janë të ashtuquajturat raste të importuara; shtetas kinezë që kthehen nga Evropa, SHBA ose Rusia. Për të huajt, kufiri është edhe më i mbyllur se zakonisht.
