“Cili vend do të dalë fitimtar në botë pas pandemisë së koronavirusit?”, është pyetja e parashtruar nga Ruchir Sharma, strateg i investimeve ndërkombëtare në artikullin e tij të botuar në New York Times.
Ruchir Sharma, shefi strateg global dhe drejtuesi i ekipit të investimeve të tregjeve në zhvillim në bankën amerikane Morgan Stanley, thotë se një fuqi e madhe ekonomike perëndimore ishte e shpejtë për të luftuar kundër pandemisë edhe pse virusi vdekjeprurës mbërriti vonë.
Në vend që të mohonte përhapjen e epidemisë dhe të shtyjë kundërshtimin, vendi mirëpriti me gatishmëri situatën e re duke kryer testime dhe monitoruar kontakte të personave të infektuar, shpejt duke “ulur kurbën” dhe zvogëluar vdekshmërinë në krahasim me çdo vend tjetër industrial perëndimor.
Luftimi i virusit kërkoi mbylljen e vendit për një periudhë të shkurtër, e cila ndihmoi në mbajtjen e shkallës së papunësisë në vetëm 6 përqind.
Qeveritë po marrin kontrollin e ekonomive
Sipas autorit të artikullit, përhapja e infeksionit të virusit ka çuar në një përshpejtim të ritmit të vetë-mjaftueshmërisë ekonomike të shteteve, i cili filloi me krizën financiare globale në 2008.
Si rezultat, qeveritë po marrin kontroll më të madh mbi të gjitha aspektet e jetës ekonomike, borxhi publik po rritet për të mbështetur rritjen dhe janë futur kufizime të reja mbi tregtinë globale dhe migracionin. Vetëm ana virtuale e ekonomisë globale aktualisht po lulëzon ndërsa njerëzit punojnë, luajnë dhe blejnë në internet.
“Cilat vende do të lulëzojnë në dritën e këtij peizazhi të riformuar ekonomik?”, pyet Ruchir Sharma, pastaj shton se vendet si Shtetet e Bashkuara dhe Kina, megjithë mbizotërimin e tyre teknologjik, kanë rritur ndjeshëm borxhin, ndërsa qeveritë e tyre shpesh janë kritikuar për keqkuptimi i çështjes së pandemisë.
Autori i tekstit vlerësoi mënyrën në të cilën Vietnami dhe Rusia iu afruan problemit të virusit të ri të koronës. Ai e përshkroi Vietnamin si një fuqi eksporti në zhvillim dhe Rusinë si një vend që zbatoi një qasje mbrojtëse bazuar në mbylljen e vendit për të shmangur presionet e huaja financiare.
Sidoqoftë, vendi, që Sharma parashikon se do të dalë fituesi më i madh në botën pas pandemisë, ka shumë të ngjarë të jetë Gjermania. Përgjigja e Berlinit ndaj pandemisë theksoi përfitimet ekzistuese: qeveri efikase, borxh i ulët, një reputacion për njohje industriale që mbron eksportet e vendit në një kohë të rënies së tregtisë globale, dhe aftësi në rritje për kompanitë e teknologjisë vendase për të diktuar botën e mbizotëruar nga SHBA. dhe gjigandët kinezë të internetit.
Ndërsa vendet e tjera kanë frikë se pushimet nga puna do të bëhen një dukuri e vazhdueshme, shumica e punëtorëve gjermanë mbeten në listat e pagave dhe marrin përfitime falë programit “Kurzarbeit”, gjatë së cilës shteti i paguan kompanitë të mbajnë punonjës me kohë të pjesshme ose t’i dërgojnë në pushime të papaguara gjatë krizës. .
Politika e ndjekur nga Merkel
Në artikullin e përmendur, New York Times tërheq vëmendjen për politikën ekonomike të ndjekur nga qeveria e kancelares gjermane Angela Merkel, e cila ka kontribuar në rritjen e popullaritetit të saj në mesin e qytetarëve.
Qeveria e Merkelit u koordinua me të gjitha rajonet gjermane për të luftuar pandeminë, por edhe me shtetet anëtare të Bashkimit Evropian, në mënyrë që të krijojë një fond për rimëkëmbjen ekonomike në vendet më të prekura rëndë nga virusi.
Falë tepricës, Gjermania ishte në gjendje të mbështeste ekonominë e saj gjatë pandemisë, duke shpërndarë fonde direkt për familjet, duke ulur taksat, kreditimin e kompanive dhe llojet e tjera të ndihmës në shumën prej 55 përqind të produktit të brendshëm bruto, që është pothuajse katër herë më shumë se paketa amerikane e shpëtimit.
Ajo gjithashtu ka treguar aftësinë dhe gatishmërinë e saj, për herë të parë, për të siguruar fonde emergjente për të forcuar shtetet fqinje, të cilat prej kohësh janë ankuar se kopracia gjermane po dëmton tërë kontinentin, shprehet autori. Sipas tij, një veprim i tillë nga Berlini është i mençur dhe bujar, sepse i vendos këto vende në një pozitë më të mirë që u lejon atyre të blejnë mallra gjermane.
Sa për skeptikët, ata thonë se Gjermania tani mbështetet seriozisht në eksportet e saj industriale, veçanërisht në Kinë, në një kohë kur tregtia globale po ngadalësohet.
Sidoqoftë, Sharma përgjigjet se Gjermania tani është duke modernizuar kompanitë e saj kryesore, siç janë prodhuesit kryesorë të makinave, dhe po punon shumë për t’u bërë një forcë më konkurruese teknologjike. Gjermania ndan fonde për sektorin e kërkimit dhe zhvillimit që mund të krahasohet me ato që harxhon SHBA (rreth 3 përqind e PBB-së). Plani i Gjermanisë për të kursyer ekonominë gjithashtu përfshin ndarjen e 56 miliardë dollarëve për ndërmarrjet fillestare, për t’iu dhënë mundësi atyre të dixhitalizojnë industritë tradicionale duke përdorur inteligjencën artificiale dhe teknologjitë e tjera të reja.
