Pse disa njerëz kontraktojnë forma shumë agresive të Covid-19 ndërsa të tjerët janë asimptomatike ose nuk sëmuren fare, duke qenë të ekspozuar ndaj të njëjtit virus?
Kjo është një nga pyetjet që shkencëtarët në Universitetin e Tor Vergata në Romë po përpiqen t’i përgjigjen në bashkëpunim me kolegët e tyre nga e gjithë bota, në besimin se kjo është një nga çështjet thelbësore për t’u adresuar në mënyrë që të mposhtim pandeminë.
Profesori Giuseppe Novelli shpjegoi karakteristikat e studimit drejtpërdrejt në YouTube të Fanpage.it.
“Që nga fillimi i urgjencës shëndetësore kemi vërejtur se jo të gjithë sëmuren në të njëjtën mënyrë: ekzistojnë në fakt asimptomatët, ata që raportojnë simptoma të lehta dhe për fat të keq ata që duhet të shtrohen në spital në kujdes intensiv dhe fatkeqësisht shpesh vdesin”, shpjegoi Noveli para se të hynte në detaje.
Kush janë njerëzit rezistentë ndaj virusit
Studimi i kryer nga shkencëtarët italianë në bashkëpunim me kolegët nga Universiteti Rockefeller në New York dhe institucione të tjera, ka për qëllim të veçantë të kërkojë njerëz “rezistentë” ndaj virusit, duke ekzaminuar ADN-në e tyre dhe të kuptojnë pse arrijnë të shmangin sëmundjen dhe infeksionin, ndërsa janë të ekspozuar qartë ndaj virusit.
Hulumtimi, në veçanti, u përqendrua tek ata persona që kanë pasur kontakt shumë të ngushtë me koronavirusin, për shembull duke jetuar së bashku me një person të infektuar pa përdorur pajisje mbrojtëse.
“Ne kemi kryer një studim shumë të rëndësishëm për të kuptuar pse ka ndryshime shpesh shumë i madh midis njerëzve të ekspozuar ndaj të njëjtit patogjen, dhe kemi gjetur se 10 përqind e njerëzve që zhvillojnë forma të rënda kanë një defekt gjenetik në prodhimin e interferonit, i cili është linja e parë e mbrojtjes që ne prodhojmë. Pa interferon është më lehtë të sëmuresh rëndë”, shpjegoi profesor Novelli.
Prandaj hipoteza e shkencëtarëve është se disa individë – pavarësisht nga mosha – janë në gjendje të prodhojnë sasi më të mëdha të interferonit, duke u treguar në të vërtetë imun ndaj Covid.
“Ne po zgjedhim vullnetarë që dhurojnë ADN-në e tyre midis njerëzve që kanë qenë shumë të ekspozuar ndaj virusit por nuk janë sëmurë. Më vonë do të shqyrtojmë aftësinë e tyre për të prodhuar interferon“, shpjegoi Novelli.
Kjo shpjegon ai, është një hulumtim shumë ambicioz sepse mund të lejojë zhvillimin e barnave monoklonale dhe antivirale që janë shumë të efektshme kundër koronavirusit.
