Jeton mirë në Majami, ndërsa mijëra rezervistë të ushtrisë izraelite u kthyen nga jashtë në Izrael për t’iu përgjigjur mobilizimit të urdhëruar në shtetin hebre i cili shkoi në luftë në Rripin e Gazës. Kjo është akuza që është ngritur në Tel Aviv prej javësh tashmë, duke bërë xhiron e mediave ndërkombëtare kundër Yair Netanyahu, 32 vjeç, djali dhe trashëgimtari i Kryeministrit izraelit Benyamin Netanyahu.
Yair nuk është i ri në polemikat e të gjitha llojeve ndaj tij, si për shpërthimet politiko-ideologjike të bazuara në sloganet e së djathtës më ekstreme nacionaliste, ashtu edhe për veprimet si person i privilegjuar të cilit nuk i ka munguar asgjë, përfshirë flirtet me modele skandinave dhe inkursione të përgjuara nga paparacët në disa klube striptizi.
I dërguar në Florida nga babai i tij dhe nëna Sara që nga prilli, Yair pothuajse është zhdukur që atëherë.
I mbajtur në heshtje nga familja e tij, pasi kishte kontribuar muajt e fundit në nxitjen me deklarata nxitëse të protestës së shumë izraelitëve që dolën në rrugë kundër qeverisë së drejtuar nga babai i tij dhe i përjashtuar nga ankesat për shpifje që mori, Yair Netanyahu mbeti në SHBA edhe pas sulmit të Hamasit më 7 tetor.
Kështu, pas shpërthimit të konfliktit në Gaza, vëmendja u kthye sërish tek pasardhësi që nuk kishte ngurruar t’i cilësonte si “terroristë” bashkatdhetarët që dolën në rrugë kundër babait të tij. Me përjashtim të qëndrimit në anën tjetër të oqeanit në momentin e “shpalljes së luftës kundër terrorizmit nga Hamasi”.
Rezervistët janë të parët që drejtojnë gishtin nga Netanyahu. Sjellja e Yair Netanyahu është në qendër të një skandali, pasi shumë të rinj pak a shumë të së njëjtës moshë, të shpërndarë nëpër botë, nuk mund ta durojnë.
Aq më pak në një vend ku shërbimi i detyrueshëm ushtarak zgjat tre vjet për meshkujt dhe dy për femrat.
Yair qortohet për braktisjen e vendit në orën e tij të nevojës, në kundërshtim me të gjithë retorikën nacionaliste të disa prej postimeve të tij të kaluara.
“Yair po shijon jetën në Miami Beach ndërsa unë jam në vijën e parë”, tha një vullnetar rezervë i vendosur në kufirin libanez për të mbajtur Hezbollahun larg, siç citohet nga Times.
Mosveprimi i tij bie ndesh me shumëzimin e historive të bashkatdhetarëve që ktheheshin me nxitim, disa nga muaji i mjaltit, për t’iu përgjigjur “thirrjes së atdheut”.
“Shumë prej nesh – tha njëri prej tyre, i raportuar nga shtypi britanik – i kemi lënë punët, familjet, fëmijët tanë për t’u kthyer në kombin tonë për të mbrojtur popullin tonë”.
“Dhe nuk jemi ne ata që janë përgjegjës për atë që ndodhi”, shtoi ai, duke akuzuar indirekt gabimet dhe neglizhencën që shumë izraelitë fajësojnë qeverinë e Netanyahu apo aparatin shtetëror pas 7 tetorit.
