“Një njeriu të zakonshëm, të ardhur nga qyteti ortodoks i Manastirit, Shkodra i duket fillimi i Europës” – Ismail Kadare
Ky qytet poliedrik ka patur tradicionalisht një jetë artistike mjaft të pasur, dhe ka luajtur një rol parësor në kulturën e vendit.
Shkodra është djepi i disa prej poetëve, piktorëve, fotografëve e artistëve më të rëndësishëm shqiptarë.
Muzeu Kombëtar i Fotografisë Marubi është një nga muzetë më modernë e njëherësh më të ‘vjetër’, për koleksionin e fotove historike ku spikat dhe fotoja e parë e realizuar në Shqipëri. Shkodra është një qytet mitesh dhe legjendash, ku Kalaja rrëfen legjendën e Rozafës e cila u muros për të garantuar mbijetesën e mureve dhe qytetit. I njohur ndryshe dhe si qyteti i biçikletave, përmes pedalimit mund t’i dhuroni vetes disa shëtitje të mrekullueshme përreth Liqenit më të madh të Ballkanit, tre lumenjve që takohen njëri me tjetrin, apo edhe të përshkoni bregdetin Adriatik.
Origjina e emrit: Skodrin, ose vendi ku shkon Drini, Skutari
Themelimi: Mes shekullit të 5-të dhe 6-të para Krishtit
Gjurmët e vjetra: Paleoliti (guri i vjetër), Neoliti.
Ka qenë kryeqytet i mbretërisë ilire në 181 Para Krishtit.
Shkodra ishte qendër e fisit të labeatëve dhe gjatë sundimit të Gentit u bë kryeqendra e shtetit ilir. Më 1040 u pushtua nga serbët dhe ishte më pas kryeqendra e Zetës. Gjatë shek.XIV u bë qendër e rëndësishme komune autonome me institucione të zhvilluara dhe më pas qendër e feudalëve Balshaj.
Shkodra u bëri ballë dy rrethimeve osmane, më 1474 e 1478-79 dhe ra në duart e tyre pas një mbrojtje heroike. U rimëkëmb në shek.XVII dhe u bë qendër kryesore ekonomike e Shqipërisë Veriore dhe e Sanxhakut të Shkodrës. Në shek.XVIII u bë qendra e pashallëkut të Shkodrës nën sundimin e Bushatllinjve. Zhvillimin më të madh ekonomik e arriti nga mesi i shek.XIX.
Pushtuar: Në vitin 168 nga Roma, sllavët, bullgarët, Venediku, turqit, serbët, malazezët, italianët, gjermanët.
Objektet kryesore: Kalaja e Rozafës, Muzeu Historik, Fototeka Marubi, etj.
