Debati për liberalizimin e marijuanës është ciklik dhe gjithmonë aktual. Por çfarë dimë ne për këtë substancë? A ka vërtet ndonjë rrezik për zhvillimin e çrregullimeve psikike me përdorimin e zgjatur të kanabisit? Dhe cilat janë pasojat në trurin tonë dhe në trupin tonë. Specialistët nganjëherë kanë ide të ndryshme, por ka disa pika fikse.
Predispozita gjenetike
Ekziston një marrëdhënie komplekse midis përdorimit të marijuanës dhe rrezikut të zhvillimit të çrregullimeve mendore, aq shumë saqë në shumë aspekte të kësaj marrëdhënieje, specialistët ndonjëherë kanë ide të ndryshme. Por me disa pika mjaft të forta. Për shembull, dihet se me përdorim të zgjatur rritet rreziku i zhvillimit të një çrregullimi psikotik, edhe nëse kjo demonstrohet vetëm për ata që tashmë kanë një predispozitë gjenetike. Atje ku ky predispozicion nuk është, nuk ka gjasa që konsumi i marijuanës mund të jetë një faktor shkaktar për çrregullime të mëdha psikike. Ky përfundim ka qenë rezultat i disa studimeve klinike, ndër të cilat një studim i kryer në vitin 2014 nga Dr Ashley Proal i Shkollës Mjekësore të Harvardit së bashku me disa bashkëpunëtorë, të botuar në revistën Shizofrenia Research. Hulumtimi ka krahasuar një grup përdoruesish të marijuanës dhe një jopërdoruesish, pastaj duke i ndarë ata në njerëz me predispozitë gjenetike ndaj çrregullimeve mendore dhe njerëz që u mungonte kjo. Në fund, ishte e qartë se variabli në fakt i lidhur me rrezikun e psikozës ishte predispozita gjenetike dhe jo përdorimi i marijuanës.
Rreziqet vetëvrasëse dhe zvogëlimi i vëmendjes
Mungesa e një marrëdhënieje shkakësore midis përdorimit të marijuanës dhe çrregullimeve psikike nuk do të thotë megjithatë se përdorimi i kësaj substance është i lirë nga rreziqet që rrjedhin nga veprimet e saj farmakologjike në tru. Një rishikim sistematik i vitit 2010, por që ende konsiderohet një pikë reference e rëndësishme nga specialistët e fushës, tregon për shembull se rreziku i të menduarit vetëvrasës është më i madh tek ata që përdorin doza të konsiderueshme të marijuanës. Një tjetër rrezik i rëndësishëm u gjet në një hulumtim të botuar në revistën “Drug and Alcohol Review” të kryer nga Dr. Bianca Calabria dhe bashkëpunëtorët, e cila tregoi se ka shumë të ngjarë që përdorimi i kësaj substance lehtëson aksidentet rrugore, në këtë mënyrë edhe rrezikun e vdekjes. Në fakt, dehja akute nga marihuana shkakton një zvogëlim të vëmendjes, përqendrimit dhe aftësive psikomotorike, të lidhura drejtpërdrejt me dozën e konsumuar.
Një projekt për të studiuar shkakun mes kanabisit dhe psikozës
Vetëm për të qartësuar marrëdhënien e mundshme mes përdorimit të marihuanës dhe çrregullimeve mendore, Institutet Kombëtare të Shëndetit të SHBA kanë nisur një projekt që kushton 300 milionë dollarë, siç raportohet nga një artikull i botuar kohët e fundit në New York Times. Projekti synon të ndjekë me kalimin e kohës zhvillimin e mijëra fëmijëve nga mosha 9 vjeç e gjatë gjithë adoleshencës, deri në moshën kur ato fillojnë të shfaqin çrregullime psikotike të tilla si skizofrenia. Ky lloj hulumtimi i ardhshëm mund të japë indikacione të mëtejshme dhe më të sakta mbi ekzistencën ose jo të një marrëdhënieje të drejtpërdrejtë shkakësore midis përdorimit të marijuanës dhe rrezikut të zhvillimit të çrregullimeve të rëndësishme psikotike.
Rastësi apo korrelacion?
Një nga vështirësitë në sqarimin e marrëdhënieve midis përdorimit të substancës dhe pasojave të tij në organizëm konsiston në faktin që jo domosdoshmërisht ekzistenca e një korrelacioni tregon një marrëdhënie të kauzalitetit të vërtetë. Për shembull, ne e dimë nga studimet e shumta epidemiologjike që ata të cilët tashmë kanë një çrregullim mendor, kanë një tendencë të fortë për të abuzuar substanca të tilla si nikotina, kafeinë dhe shpesh marihuanë. Në këtë rast korrelacioni me drogën nuk është i tipit të shkaktimit të shkakut, por ky fenomen mund të bëhet një faktor konfondues në hulumtimet që eksplorojnë një marrëdhënie rastësore të mundshme. Marijuana, meqenëse ndryshon dukshëm funksionimin psikik të një individi që e përdor atë, ka qenë gjithmonë e dyshuar se është e lidhur me shfaqjen e psikikëve të qëndrueshëm, megjithatë këto prova ekzistojnë edhe për pirjen e duhanit. Një studim i fundit i kryer nga një ekip i kryesuar nga Dr Kenneth Kendler e Universitetit Virginia Commonwealth në pothuajse dy milionë suedezë dhe publikuar në ‘Journal of Psychiatry’ në vitin 2015, ka treguar se pirja e duhanit është një parashikues i rëndësishëm i zhvillimit të mëvonshëm të skizofrenisë, forma më serioze e psikozës. Edhe me një marrëdhënie të qartë mes dozës së konsumuar dhe rrezikut. Edhe në këtë rast, megjithatë, mbetet e vështirë të kuptohet nëse vjen më parë predispozita për shqetësim ose përdorim të tymit të cigareve.
Marijuana dhe receptorët e trurit
Dyshimet rreth marijuanës si një induktues i mundshëm i çrregullimeve psikike (dhe për këtë arsye në delta-9-tetrahydrocannabinol, një nga përbërësit kryesorë aktivë të saj) janë të motivuara nga veprimi i saj në receptorët e rëndësishëm të trurit, si për shembull receptor CB1 (kanabinoid receptor tip 1) fusha vendimtare për aktivitetin kognitiv, siç është korteksi paraballor. Kjo për më tepër është zona e njëjtë e përfshirë në një nga fenomenet më të jashtëzakonshme që ndodhin në trurin e njeriut, të ashtuquajturat shkurtim. Është një shkurtim i vërtetë i lidhjeve midis neuroneve tipike të adoleshencës, përgjegjës për një riorganizim të thellë të trurit dhe vendosjes psikike, e cila gjithashtu korrespondon me momentin e jetës në të cilën rritet rreziku i zhvillimit të skizofrenisë. Ndoshta, siç tregojnë studimet e kohëve të fundit në Institutin e Largët të Institutit të Teknologjisë të Masaçusetsit (MIT) dhe Harvardit, fillimi i kësaj çrregullimi lidhet me një shkurtim, veçanërisht në zonën neokorteks, siç është korteksi paralëndor, vendimtar për kryerjen e funksioneve më të larta njohëse: vendimet komplekse, planifikimi, vlerësimi i rrezikut lidhur me sjelljen.
Marijuana dhe rezultatet e shkollës
Përdorimi i vazhdueshëm i marijuanës mund të ketë gjithashtu një efekt tjetër që përkthehet lehtësisht në pasoja të qëndrueshme në mirëqenien psikofizike të një personi. Kjo është marrëdhënia e mundshme me suksesin shkollor të zvogëluar dhe rrjedhimisht efektet që ndjehen në zgjedhjet e mëvonshme profesionale. Një rishikim sistematik i kësaj teme, i botuar në revistën Lancet në vitin 2004, tregoi se përdoruesit e marijuanës patën rezultate më të ulëta se moshatarët e tyre, veçanërisht në rastet kur konsumimi filloi para moshës 16 vjeç. Një përfundim se, megjithatë, studimet e mëvonshme të ardhshme nuk duket se e kanë konfirmuar, prandaj në këtë pikë të rëndësishme të momentit nuk ka përgjigje përfundimtare dhe kërkime të reja janë duke u zhvilluar.
Marijuana dhe çrregullimet fizike
Edhe pse është konsideruar nga komuniteti shkencor ndërkombëtar një substancë që në krahasim me të tjerët ka një ndikim më të ulët në shëndetin fizik, në të vërtetë përdorimi i zgjatur i marihuanës mund të nxisë disa ndryshime patologjike në trup. Disa studime kanë gjetur një rrezik më të madh për zhvillimin e të ashtuquajturit “sindromi i hypermemesis”, i karakterizuar nga tendenca ndaj nauzesë kronike dhe vjelljes dhe dhimbjes së barkut. Një rritje e rrezikut të inflamacionit gingival është raportuar gjithashtu, siç tregohet nga një studim i publikuar në vitin 2016 mbi JAMA Psychiatry. Përveç kësaj, një studim i publikuar në revistën American Journal of Epidemiology në vitin 2015, tregon se meshkujt po përballen me një reduktim të numrit të spermës dhe prandaj mundësinë për të pasur fëmijë.
Përdorimi mjekësor i kanabisit
Për disa vite tani, kanabisi, një fabrikë nga e cila bëhet marijuana, përdoret në vende të ndryshme si një ilaç për veprimin e saj në sistemin nervor qendror. Në Itali ekziston një specialitet medicinal që përmban përbërësit aktivë delta-9-tetrahidrokannabinol dhe kanabidiol, i cili përdoret nga neurologët për të lehtësuar simptomat e njerëzve me tkurrje spastike të muskujve për shkak të sklerozës së shumëfishtë, në rastet kur nuk ka pasur përgjigje adekuate ndaj barnave të tjera antispastike. Për më tepër, në një bazë eksperimentale, ajo përdoret për trajtimin e disa formave të epilepsisë infantile me konvulsione, të panënshtruara ndaj llojeve të tjera të trajtimit.