35 vite më parë ajo ishte një nga ikonat dhe portretet më premtuese të kinematografisë dhe teatrit. Matilda Makoçi, një ndër vajzat më të bukura të kohës, ajo që u bë shumë shpejt pjesë e kinematografisë, ajo që tërhoqi shikimin e mijëra djemve të rinj sa herë kalonte në anën tjetër të rrugës, ajo vijon ende të jetë një zonjë të cilën e publiku e do përmes ekranit, por edhe në heshtjen e saj.
35 vite më vonë, pas një jete të heshtur, pasi e braktisi karrierën e saj për të qenë nënë, pas ndarjes së vështirë jo vetëm me kinematografinë, por edhe me djalit të vetëm që ka, Matilda u përpoq ta rindërtonte jetën e saj, por vështirësitë ishin të mëdha.
Për të gjitha këto, ajo sot nuk refuzon të flasë, madje pa shumë plagë të mëdha, por si pengesat e një rrugëtimi jete që Matilda Makoçi i rrëfen sot përballë gazetares së A2, Luela Myftari dhe kameramanit Erald Kuçuku.
Na pret në shtëpinë e saj, për një bisedë. Ajo që regjisorët e zgjidhnin në vitet 80 si heroinën e produksioneve të tyre kinematografike, ashtu si u ngrit menjëherë, ashtu edhe iku. E megjithatë, të gjithë e mbajnë mend.
“Hije që mbeten pas” është një nga filmat më të mirë që ka realizuar. Madje ajo dhe Xhevdet Feri, atë kohë u vlerësuan me çmime si dy nga aktorët më të mirë të kinematografisë. E kur e pyesim për këtë film, Matilda Makoçi modestisht nuk rrëfen asgjë për veten, por e nis me keqardhjen se Xhevdet Feri, portreti i paharrueshëm i kinematografisë do t’i mungojë shumë artit të shtatë.
Për të filmi më i mirë që ka realizuar ndonjëherë është “Të mos heshtësh”, ku ajo interpreton përkrah Ndriçim Xhepës.
Matilda Makoçi, me një portret dhe fizik mjaft të bukur për ekranin, kur ende nuk numëronte shumë produksione kinematografike, kur ende nuk kishte përfunduar Akademinë e Arteve të Bukura, u zgjodh të prezantonte festivalin e 22 të këngës, një festival që ende sot mbetet një nga më të rëndësishmit, e ku lufta për të qenë prezantuese e tij është e madhe.
Jo të gjithë e mbajnë mend për këtë, dhe jo të gjithë i kujtojnë rolet e saj në Teatrin Kombëtar, Si Bjanka në “Zbutjen e kryeneçes”, apo si Zhuljeta në romancën e pavdekshme të Shekspirit. Ajo e do ende më magjinë e teatrit.
Pikërisht në kohën më të shndritshme të saj, Matilda Makoçi lidhet me Edi Ramën, sot kryeministër i Shqipërisë, dikur një artist rebel, ashtu sikurse edhe vetë aktorja. Nga martesa me të të lind Greg Rama, sot djali i madh i kryeministrit, gjithashtu një artist që ndoqi rrugën e të atit, në mediumet e artit vizual.
Në shtëpinë e ku jeton Matilda, ka gjurmë të kësaj kohe tablo të Edi dhe Greg Ramës.
Martesa e saj me Edi Ramën nuk do të zgjaste gjatë. Matilda Makoçi kërkoi të mbante djalin, por shumë shpejt kuptoi se të ishte nënë, po aq e mirë sa edhe aktore ishte e vështirë. Në një pikë të jetës iu desh të vendoste. Ajo zgjodhi të ishte mamaja e Gregut, duke braktisur kështu kinematografinë.
Në apartamentin e saj sot, nuk gjen veçse gjurmë të Gregut dhe Edit, siç vazhdon ta quajë Matilda Makoçi shokun e saj të rinisë. Në dhomën e pritjes ndodhen tre piktura të Edi Ramës, një portret i saj realizuar ato vite të rrugëtimit së bashku dhe dy vepra të tjera. Në dhomën tjetër një vepër e Gregut, tashmë të rritur e të pavarur. Ai ka kërkuar të qëndrojë vetëm dhe ajo e ka respektuar vendimin e birit të saj.
Matilda Makoçi, e qetë tanimë, që e ka përmbushur detyrën e saj si nënë dhe për të mos u ndier e vetme, rikthehet të jetojë tek apartamentii nënës së saj, ndien se ka dëshirë të rikthehet, ndoshta me një rol në teatër dhe nuk ka frikë ta thotë këtë. Ajo dëshiron ta provojë. Ndoshta nuk do të jetë e thjeshtë, thotë ajo ndërsa kujton se sa të vështirë e pati kur Gregu ishte i vogël dhe asaj i ofruan një mundësi të mirë në një serial grek.
Ajo nuk ka frikë të thotë se nuk mundi, se nuk e përballoi dot. Seriali “Mikeshat” mund t’i kishte ndryshuar jetën, por edhe atëherë ndjesia e nënës ishte më e fortë se ajo e aktores./A2
