Nga Aurenc Bebja*, Francë
“La Tradition” ka botuar, me 1 janar 1906, në faqet 15-17, një këngë të veçantë popullore shqiptare, kënduar asokohe rrugicave të Kostandinopojës nga një djalosh 17 vjeçar nga Prizreni me emrin Osman Mustafa, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:
Këngë popullore nga Kostandinopoja dhe Arkipelagu
I. – Kënga e shitësit të misrave
Gjatë mbrëmjeve të gjata të dimrit, të rinjtë shqiptarë, nëpër rrugicat e errëta të Kostandinopojës, shesin pije freskuese dhe misra të pjekura. Për të tërhequr vëmendjen, ata këndojnë me zë të lartë ;
I
Ndërsa pjekja misrin,
Dhe po shfryja avujt prej tij.
Zëri im u ngjir i ulëritur nëpër rrugë:
Misër i sapo pjekur !
Pronari përgatit misrin;
Djali kujdeset për shitjen,
Nëse ai nuk e shet atë,
Ai (shefi) do t’i administrojë shkopin!
II
Kjo është kokrra e bizeles së pjekur e shqiptarit;
Ky është hobi i Hanumëve.
…
Misri i sapo përgatitur.
Shefi përgatit misrin;
Djali kujdeset për shitjen,
Nëse ai nuk e shet atë,
Ai do t’i administrojë shkopin!
III
Unë nuk e shita misrin tim;
Unë nuk mund të shpëtoj nga shporta ime;
Sonte në shtratin tim, nuk do të jem në gjendje të pushoj në qetësinë time.
Misër i sapo pjekur…
IV
Unë gjithashtu e shita misrin tim;
Këtë mbrëmje e hoqa qafe shportën time;
Këtë natë në shtratin tim, pushova i qetë.
Misër i sapo pjekur…
V
E kam lexuar Elifin (1) ; Unë e njoh atë përmendësh;
Natën dhe ditën blini shumë misrin tim.
Nesër në mbrëmje, kush e di nëse do të kthehem!
Misër i sapo pjekur…
VI
Nuk shes më boza (2); misri im është shumë i mirë tani.
Nëse nuk e besoni, shijojeni, do ta shihni!
Çdo kokërr peshon njëqind drame (3).
Misër i sapo pjekur…
VII
Kam sjellë misrin nga Selaniku;
Kërcëllon nën dhëmb: ai është shumë i freskët;
Këto janë bilbilat e sarajeve, trëndafilat e Kostandinopojës!
Misër i sapo pjekur…
VIII
Sinan trimi merr hua, duke menduar se nuk do të paguajë;
Pronari im është me të vërtetë i pari në Kostandinopojë;
Ai pjek kokrra bizeleje të një cilësie të lartë dhe i shet me çmim të ulët,
Sepse ai synon të mos shlyejë paratë që merr hua …
Bejlerët janë klientët e tij!
Misër i sapo pjekur…
IX
Misër i sapo dalë nga furra!
Mund të numërojmë kokrrat;
Pas meje fëmijët ndihen keq.
U vjen keq që nuk blenë ca tek unë!
Ata nuk kanë para; nënat e tyre i qortojnë.
Misër i sapo pjekur…
X
Shporta ime po digjet; avulli del prej saj:
Misrat janë shumë të freskët!
Fëmijët i shikojnë nëpër dritare: janë misra për tu admiruar!
Misër i sapo pjekur…
XI
Shitësi i misrit ka ardhur; ai po largohet.
Të gjithë blerësit e vlerësojnë atë
Nëse blini ndonjë; paguajini çmimin.
Ja po largohet tregtari i misrit.
Misër i sapo pjekur…
(Kënduar në tetor 1886, në Kostandinopojë, nga Osman Mustafa, atëherë 17 vjeç, tregtar misri, i lindur në Prizren të Shqipërisë).
(1) Alfabeti.
(2) Një lloj pije alkoolike e marrë nga meli me anë të fermentimit, e shitur në dimër nga shqiptarët në rrugët e Kostandinopojës.
(3) Më shumë se 300 gram.
*Burimi: Blogu © Dars (Klos), Mat – Albania
