Fëmijët japonezë janë të mrekullueshëm. Ata janë të sjellshëm, miqësorë dhe asnjëherë nuk janë agresiv. Në Japoni, rrallë takoni një fëmijë që qan në supermarket (edhe pse ka gjithmonë përjashtime nga sundimi). Bright Side na sugjeron se duhet të mësojmë disa truket edukative nga prindërit japonezë. Pra, ne janë mbledhur parimet kryesore të rritjes së fëmijëve në Japoni.
Marrëdhënia nënë-fëmijë është e ngushtë
Në Japoni, lidhja mes nënës dhe fëmijës së saj është vërtet e fortë. Ato qëndrojnë gjatë gjithë kohës bashkë me ta dhe madje dhe kur janë më të rritur nënat zgjedhin të flenë me fëmijët e tyre! Sipas nënave japoneze ka një rregull përpara se fëmija të bëhet 5 vjeç: Lejoni ata të bëjnë çfarë duan! Ka prindër që e mendojnë këtë gjë si një leje të tepruar, mirëpo mesa duket e kanë gabim. Ky parim i bën fëmijët të mendojnë se janë të mirë. Ekziston një studim i kryer nga shkencëtarët amerikanë dhe japonezë që dëshmon se ekziston një lidhje mes një stili inkurajues të rritjes dhe sjelljes së fëmijëve. Studiuesit pohojnë se qëndrimet pozitive të prindërve zvogëlojnë rrezikun e sjelljes problematike tek fëmijët dhe përmirësojnë sjelljen e fëmijëve me çrregullime zhvillimore.
Sistemi japonez i edukimit
Të gjithë njerëzit njerëzit të barabartë. Princesha japoneze, Ayako (e dyta në të djathtë) po performon me shokët e klasës gjatë një festivali atletik në Tokio. Sipas sistemit të edukimit japonez, fëmijët janë të përsosur deri në moshën 5 vjeçare, nga mosha 5-15 ata duhet të shërbejnë, ndërsa pas moshës 15 vjeçare janë të barabartë me prindërit. Për shumë të huaj kjo mënyrë është e gabuar, ose intepretohet jo mirë. Kjo filozofi ka për qëllim ngritjen e një shoqërie kolektive ku interesat personale nuk janë gjëja më e rëndësishme.
Familja është një nga gjërat më të rëndësishme.
Si rregull, nënat rrisin fëmijët. Ata kalojnë shumë kohë së bashku: Njerëzit japonezë mendojnë se fëmijët nuk duhet të dërgohen në çerdhe para se të mbushin 3 vjeç. Prindërit zakonisht nuk kërkojnë njerëz të kujdesen për fëmijët e tyre dhe nuk punësojnë babysitterët. Por fëmijët shpenzojnë shumë kohë me gjyshërit dhe të afërmit e tjerë. Marrëdhëniet e tyre me anëtarët e familjes janë vërtet të ngrohtë dhe të kujdesshëm. Familjet përbëhen nga njerëz që gjithmonë do të mbështesin dhe mbrojnë njëri-tjetrin.
Prindërit janë model
Është bërë një eksperiment që përfshinte mamatë japoneze dhe evropiane. Ata u kërkuan të ndërtonin një piramidë. Nënat japoneze e ndërtuan vetë piramidën dhe pastaj kërkuan që fëmijët e tyre ta përsërisnin atë. Nëse fëmijët dështojnë në ndërtimin e saj, ata fillojnë ta ndërtojnë sërish. Nënat evropiane shpjeguan se si të ndërtonin piramidën dhe u kërkuan fëmijëve të provonin. Pra, nënat nga Japonia ndoqën rregullin ‘të bësh në mënyrë siç e bëj unë’, ndërsa nënat europiane u kërkuan të bëjnë gjithçka vetë., dhe nuk ju ofruan shembull. Nënat japoneze nuk i bëjnë fëmijët të bëjnë gjëra për të cilat kërkohet të bëjnë. Ata japin një shembull dhe tregojnë mënyrën se si duhet të bëhen gjërat.
