Ka njerëz që zgjohen në mëngjes në formën më të mirë dhe plot energji; të tjerët, nga ana tjetër, e kanë të vështirë të gjejnë forcën e vullnetit për të shkundur batanijet e tyre dhe më pas mbeten të përgjumur deri afër drekës. Për të dyja kategoritë e njerëzve ka disa sugjerime që favorizojnë një zgjim të ëmbël dhe një fillim të ditës me buzëqeshje.
Bufi dhe lauresha – Është mënyra piktoreske në të cilën mund të përshkruhet se kush është në formën më të mirë në orët e mbrëmjes dhe të natës dhe më pas e ka të vështirë të “shkëputet” deri në mes të mëngjesit, ose përkundrazi është aktiv dhe i mbërthyer në mëngjes dhe në mbrëmje do që të shkojë herët në shtrat. Lloji i parë i njerëzve përfaqësohet nga bufi, zog nate, ndërsa i dyti janë asimiluar me laureshat, zogjtë e vegjël që së pari e bëjnë këngën e tyre të dëgjohet para agimit.
Ata që e njohin veten në buf mund të përpiqen të përmirësojnë performancat e tyre të mëngjesit, duke u përpjekur të mos i tejkalojnë angazhimet e natës, në mënyrë që të garantojnë numrin e duhur të orëve të gjumit, ndërsa të tjerët mund të mësojnë të pushojnë pak në mëngjes.
Një e dhënë fiziologjike – Nëse në mëngjes mundohemi të zgjohemi dhe për ca kohë ndjehemi të paqartë dhe të ngadalësuar, kjo do të thotë që ne po përjetojmë një fenomen fiziologjik të quajtur “inerci e gjumit”. Fenomeni është studiuar shkencërisht nga studiues të Departamentit të Psikologjisë së Sapiencës. Shkencëtarët kanë treguar që në minutat e para pas gjumit truri, konkretisht lëvorja cerebrale, tregon një ulje të dukshme të aktivitetit elektrik në frekuencë të lartë, atë që karakterizon gjendjen e vigjiljes. Një “dremitje” e caktuar dhe vëmendje e dobët në dhjetë minutat e para pas zgjimit është pra normale dhe fiziologjike.
Të zgjohesh me ëmbëlsi – Nuk ka asgjë më të urryer se trilli i alarmit që na rrëmben për të fjetur. Pra, le të përpiqemi, sa më shumë që të jetë e mundur, ta bëjmë zgjimin më pak të ashpër dhe me një intensitet të duhur të ziles së alarmit për të na shkundur nga gjumi, por pa trauma. Ne mund të zgjedhim një këngë që duam, ose një zile që riprodhon tingujt e natyrës. Gjëja e rëndësishme është të ngriheni në pak minuta nga tingulli; ne mund t’i japim vetes një ose dy përsëritje, ndërsa është kundërproduktive të lejojmë që alarmi të tingëllojë për gjysmë ore para se të ngrihemi.
Le të shfrytëzojmë dritën – Drita e diellit është shenja më e natyrshme dhe atavistike e kohës për t’u zgjuar. Duke pasur parasysh që gjumi në një dhomë të errët është mënyra më fiziologjike për të siguruar një pushim të mirë dhe për këtë arsye nuk këshillohet që të lihen grilat e hapura, mund të përdorim një kohëmatës për të ndezur një dritë të errët në dhomën që përparon me dhjetë minuta orën në të cilën do të tingëllojë alarmi. Gjumi ynë do të bëhet më pak i thellë dhe do të zgjohemi më lehtë kur të vijë koha.
Le të marrim kohën tonë – Nxitimi herët në mëngjes mund të jetë veçanërisht i pakëndshëm: ne caktojmë kohën e zgjimit në mënyrë që të kemi kohë të ngrihemi në qetësi, të bëjmë një dush, të shijojmë një mëngjes të mirë dhe mbase të kemi një bisedë me njerëzit që i duam. Ne gjithashtu përpiqemi të mos përballemi me të gjitha detyrat më të pakëndshme dhe të lodhshme të ditës, sapo të zgjohemi: duhet të ndajmë ngarkesën e aktiviteteve për të mos shoqëruar mëngjesin e parë me atë që nuk na pëlqen.
Rizgjimi muskulor – Është ideale për ata që zgjohen herët dhe janë shumë aktivë që nga momenti i parë, por edhe dembelët mund të përfitojnë shumë nga një stërvitje e vogël në mëngjes, madje para se të dilni nga shtrati. Ata që ndjehen aktiv dhe të shkathët mund të shkojnë në palestër ose t’i kushtojnë gjysmë ore vrapimit: aktiviteti fizik përpara mëngjesit optimizon konsumin e kalorive dhe për këtë arsye është veçanërisht i përshtatshëm për ata që duan të humbin peshë. Për të gjithë të tjerët, ekzistojnë ushtrime specifike shtrënguese ose ushtrime zgjimi që relaksojnë muskujt dhe ndihmojnë në lirimin e endorfinave, për të filluar me një ngarkesë të përsosur.
